بررسي اثر بخشي گروه درماني عقلاني- هيجاني- رفتاري بركاهش استرس 20 سال شهرستان مشهد درسال 1391 - مورد مطالعه: ديرنابينايان 40

بدون عنوان

هدف مطالعه حاضر بررسي تأثير گروه درماني عقلاني – هيجاني– رفتاري(REBT)در كاهش استرس دير نابينايان بوده است. طرح پژوهش به صورت پيش آزمون – پس آزمون و پيگيري با دو گروه آزمايش و گواه سازمان دهي شده است. پس از انتخاب افراد واجد شرايط، آنان به صورت تصادفي در گروه هاي آزمايش و گواه جايگزين شدند ( 30 نفر در هر گروه) و پيش آزمون براي دو گروه اجرا شد. سپس آموزش عقلاني – هيجاني – رفتاري بر روي گروه آزمايش اعمال گرديد. پس از اتمام آموزش از دو گروه پس آزمون به عمل آمد و يك ماه بعد نيز از دو گروه مجددا آزمون انجام پذيرف ت. جهت جمع آوري اطلاعات پژوهش از استفاده ش د. تجزيه و تحليل داد ه ها از طريق DASS و پرسشنامه 21 IBT پرسشنامه باورهاي غير منطقي انجام پذيرفت. نمرات گروه آزمايش و گروه گواه در SPSS و كليه مراحل تحليل با نرم افزار 18 T آزمونهاي پيش آزمون تفاوت چنداني با هم نداشت، در پس آزمون نمرات گروه آزمايش نسبت به پيش آزمون تفاوت معني داري داشت، اما در گروه گواه تفاوت معنا دار نبود. اين امر بيانگر اثربخشي مداخله ارائه شده مي باشد. همچنين با مقايسه نمرات پس آزمون و پيگيري در گروه آزمايش و گروه گواه تفاوت معناداري به دست نيامد را با ثبات ارزيابي كرد. به طور كلي نتايج تحقيق REBT و در نتيجه مي توان تأثير مداخله آموزش گروهي در كاهش استرس افراد ديرنابينا مي باشد. REBT حاضر، حاكي از اثر بخشي مداخله آموزش