تأثير برنامه ارتعاش درماني بر تعادل و حس وضعيتي زانوي ورزشكاران پس از بازسازي ليگامان صليبي قدامي

The effects of the vibration training on balance and knee joint position sense after anterior cruciate ligament reconstruction

زمينه: هدف از مطالعه حاضر بررسي كارايي پروتكل درماني مبتني بر ارتعاش درماني عمومي بدن (ويبراسيون تراپي) بر حس وضعيتي زانو و تعادل پوسچرال ورزشكاران پس از بازسازي ليگامان صليبي قدامي در مقايسه با برنامه‌هاي معمول فيزيوتراپي مي‌باشد. روش كار: اين كارآزمايي باليني تصادفي روي بيست ورزشكار واجد شرايط پس از بازسازي يك طرفه ليگامان صليبي قدامي انجام گرفت. افراد مورد مطالعه به طور تصادفي در دو گروه ويبراسيون تراپي (10 نفر) و فيزيوتراپي (10 نفر) تحت دوازده جلسه برنامه توانبخشي (ارتعاش درماني عمومي بدن براي گروه اول و برنامه‌هاي معمول فيزيوتراپي براي گروه دوم) قرار گرفتند. حس وضعيتي زانو ورزشكاران با آزمون بازسازي وضعيت مفصل در دو زاويه هدف 30 و 60 درجه فلكسيون زانو با سيستم ايزوكينتيك بايودكس و شاخص‌هاي تعادلي آنان با آزمون ديناميك توسط سيستم تعادلي بايودكس قبل و بعد از مداخلات درماني در هر دو زانو مطالعه گرديد. يافته‌ها: كليه شاخص‌هاي ثباتي مورد بررسي در گروه ويبراسيون به طور معناداري نتايج بهتري را نسبت به گروه فيزيوتراپي متداول نشان دادند (05/0>P). مقادير P براي ميزان تغيرات متغيرهاي شاخص‌هاي ثباتي كلي (چشم باز)، شاخص ثباتي قدامي خلفي (چشم باز)، شاخص طرفي (چشم باز)، شاخص ثباتي كلي (چشم بسته)، شاخص ثباتي قدامي خلفي (چشم بسته) و شاخص ثباتي طرفي (چشم بسته) به ترتيب عبارتند از: 002/0، 010/0، 0001/0، 001/0، 0001/0 و 046/0. علاوه بر اين ميزان تغييرات تغييرهاي خطاي مطلق زاويه‌اي در هر دو زاويه 30 و 60 درجه در هر دو زانو نتايج بهتري را نسبت به گروه فيزيوتراپي متداول نشان دادند (05/0>P) (در زانوهاي سالم و ترميم شده در زاويه 60 درجه 001/0 = p و در زانوهاي ترميم شده در زاويه 30 درجه 0001/0 = p)، به جز در زاويه 30 درجه در زانوي سالم كه تفاوت معناداري مشاهده نشد (131/0 = p). نتيجه‌گيري: يافته‌هاي حاصل از اين مطالعه مبين بهبود شاخص‌هاي تعادل پوسچرال وحس وضعيتي زانو پس از ويبراسيون‌تراپي است. لذا به نظر مي‌رسد كه ارتعاش درماني عمومي بدن مي‌تواند شيوه مناسبي براي بازتواني ورزشكاران پس از بازسازي ليگامان صليبي قدامي باشد.

Introduction: The purpose of this study was to compare the effect of a whole body vibration training (WBVT) protocol with a conventional Physiotherapy (PT) program on knee joint position sense and balance after anterior cruciate ligament (ACL) reconstruction. Methods: The study was designed as a single blind RCT, Twenty athletes with unilateral ACL reconstruction were randomly assigned to the WBVT (n=10) or PT (n=10) group in this RCT; all participants received 12 sessions of WBVT or conventional training. Absolute error in joint repositioning for two target angles (30° and 60°) was measured by the Biodex dynamometer; bilateral dynamic postural stability indices were measured by the Biodex Balance System. All measurements were done pre and post intervention in both knees. Results: The improvement in postural stability in the WBVT group was significantly greater than that in the PT group (p ≤ 0. 05). The p values of the changing scores of open overall, open anteroposterior, open mediolateral, closed overall, closed anteroposterior and closed Mediolateral stability indices were 0.002, 0.010, 0.0001, 0.001,0.0001 and 0.046, respectively. In addition, there were significant differences in all the changing scores of absolute angular error at 60° and 30° between the WBVT and PT groups inboth knees (p=0.001 in healthy and reconstructed knees at 60° and p<0.0001 in reconstructed knees at 30°), apart from the healthy knees at the 30° target position, which was not significant (p=0.131). Conclusion: The results of this study showed that WBVT was associated with a greater improvement of knee joint position sense and postural balance. WBVT may be a new candidate for the rehabilitation of patients after ACL reconstruction.