رابطه الگوهاي ارتباطي خانواده و سبك‌هاي دلبستگي با شادماني دانشجويان دختر دانشگاه آزاد اسلامي واحد انديمشك

The relationship between family communication patterns, attachment styles and happiness in female students of Islamic Azad University of Andimeshk

هدف تحقيق حاضر، تعيين ميزان رابطه الگوهاي ارتباطي خانواده (جهت‌گيري گفت‌وشنود و جهت‌گيري همنوايي) و سبك هاي دلبستگي (ايمن، نا ايمن اجتنابي وناايمن دوسوگرا يا مقاوم) با شادكامي دانشجويان دانشگاه آزاداسلامي واحد انديمشك بود. جامعه آماري شامل تمامي دانشجويان دختر دانشگاه آزاد اسلامي واحد انديمشك بود. كه گروه نمونه، با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه اي به تعداد 327 نفر انتخاب شدند. روش تحقيق، توصيفي از نوع همبستگي بود. از ابزار اندازه گيري شامل پرسش‌نامه تجديدنظر شده الگوهاي ارتباطي خانواده(نسخه فرزندان) كوئرنر و فيتزپاتريك (2002)، پرسش‌نامه سبك‌هاي دلبستگي كولينز و ريد(1990) و مقياس تجديدنظر شده شادماني آكسفورد (2002) استفاده گرديد. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها، از روش‌هاي آماري همبستگي پيرسون و رگرسيون چند گانه به روش ورود و گام به گام استفاده شد. يافته‌ها بيانگر آن بود كه جهت‌گيري گفت‌وشنود و جهت‌گيري همنوايي با شادماني رابطه مثبت و معني‌دار داشتند. همچنين سبك دلبستگي ايمن با شادماني رابطه مثبت و معني دار و سبك هاي دلبستگي نا ايمن دوسوگرا و ناايمن اجتنابي با شادماني رابطه منفي و معني دار دارند. همچنين طبق نتايج حاصل از تحليل رگرسيون به روش گام به گام، از ميان متغيرهاي پيش بين، به ترتيب سبك دلبستگي ايمن، مؤلفه‌ جهت‌گيري همنوايي و جهت گيري گفت وشنود بهترين پيش‌بيني كننده‌هاي شادكامي بودند.

The purpose of this present study was to determine the level of relationship between family communication patterns (conversation orientation and conformity orientation), and attachment styles (secure, insecure-ambivalent and insecure-avoidant) in female students of Islamic Azad University, Andimeshk. The population comprised all the female students studying in Islamic Azad University, Andimeshk branch, out of whom a sample of 322 girls was selected using a random multistage sampling. The research employed descriptive-correlational method. The research’s data gathering tools included Koerner & Fitzpatrick Family Communication Patterns Questionnaire (children's version) (2002), Attachment Styles Questionnaire by Kolinz & Reed (1990) and Oxford Happiness Questionnaire (revised version) (2002). Pearson correlation analysis and step-wise regressions were used in order to analyze the data. Results indicate that conversation and conformity orientation and happiness are significantly and positively correlated to one another. Moreover, there exists significant and positive relationship between secure attachment style and happiness; whereas, significant and negative relationship was observed between avoidant and ambivalent attachment styles and happiness. Furthermore, according to the results of step-wise regression analysis, secure attachment styles, conversation orientation and conformity orientation are the best predictors of happiness, respectively.