بررسي نقش عامل رشد در حساسيت بازدهي به اقلام تعهدي اختياري

هدف اصلي مقاله حاضر، بررسي نقش عامل رشد در حساسيت بازدهي سهام به اقلام تعهدي اختياري در شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي باشد. با فرض وجود فرصت رشد بالا و عدم تقارن اطلاعاتي، اين انتظار وجود دارد كه مديران داراي انگيزه بالا براي استفاده از اقلام تعهدي اختياري و به ويژه اقلام تعهدي اختياري مثبت، در جهت پيام رساني اطلاعات محرمانه داخلي به سرمايه گذاران خارجي باشند. نمونه آماري پژوهش شامل 149 شركت است كه در طي دوره زماني 1389 لغايت 1393 از بين شركت هاي پذيرفته شده در بورس به روش حذف سيستماتيك انتخاب شده و آزمون فرضيه ها نيز با استفاده از داده هاي پانلي و به كمك روش حداقل مربعات تعميم يافته، انجام شده است. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه اقلام تعهدي اختياري براي شركتهاي رشدي در مقايسه با ساير شركتها، نقش مهمي نداشته و اصولا تاثير گذار نمي باشد. با اين وجود نتايج گواه بر اين مطلب است كه حساسيت بازدهي به اقلام تعهدي اختياري مثبت در شركت‌هاي با رشد بالا در مقايسه با شركت‌هايي كه از درجه رشد پايين‌تري برخوردار هستند، بيشتر است. بر اين اساس مي توان ادعا نمود كه اقلام تعهدي اختياري مثبت، براي انتقال اطلاعات محرمانه به سرمايه‌گذاران، به ويژه در شركتهاي رشدي سودمند مي باشد.