بررسي تفاوت وجه تضمين موقعيت‌هاي تعهدي خريد و فروش قراردادهاي آتي با استفاده از سنجه‌هاي منسجم ريسك

در اين پژوهش با استفاده از داده‌هاي قيمت نقدي سكه طلا، در بازه زماني سال 1387 تا 1394 پس از تخمين مقدار وجه تضمين با استفاده از سنجه‌‌هاي ريسك مبتني بر صدك و با تأكيد بر سنجه‌هاي منسجم ريسك به‌ويژه ريزش مدّنظر و سنجۀ ريسك طيفي نمايي و تواني مبتني بر الگو‌هاي گارچ، گارچ نمايي و گارچ GJR، با آزمون‌هاي كوپيك و پوشش شرطي كريستوفرسن و توابع زيان دوم لوپز، بلانكو ايهل، ميانگين قدر مطلق خطاها (MAE) و مجذور ميانگين مربعات انحراف‌ها (RMSE) به پس‌آزمايي و رتبه‌بندي الگو‌ها اقدام شده است. درادامه، با استفاده از اين الگو‌ها، وجه تضمين موقعيت‌هاي خريد و فروش در قراردادهاي آتي با يكديگر مقايسه شد. نتايج نشان مي‌دهد الگوي گارچ‌GJR  عملكرد بهتري نسبت به ساير الگو‌ها داشته است كه واكنش ‌نامتقارن نوسان‌هاي قيمت سكۀ طلا را نسبت به شوك‌هاي منفي و مثبت نشان مي‌دهد. همچنين مقادير تخمين‌زده‌شده براي وجه تضمين موقعيت‌هاي فروش با استفاده از تمامي سنجه‌ها و به‌صورت معني‌داري بزرگ‌تر از وجه تضمين موقعيت‌هاي خريد است كه اين امر، نشان‌دهندۀ واكنش نا متقارن نوسان‌هاي قيمت به شوك‌هاي منفي و مثبت است.