واكاوي تحليلي مسئله گرتلر دربارۀ معيار درون‌گرايي ـ برون‌گرايي در فلسفۀ ذهن

نظريۀ برون‌گرايي با صورت‌بندي كنوني خويش از مهم‌ترين رويكردهاي نوآمد در فلسفۀ زبان و ذهن معاصر است. گرتلر، فيلسوف تحليلي معاصر، با طرح مسئله‌اي جديد درباره معيار تمايز درون‌گرايي ـ برون‌گرايي دربارۀ محتواي ذهني، كوشيده است نشان دهد واژگان فني «درون‌گرايي‌» و «برون‌گرايي» ابهام جدّي دارند. جان‌مايۀ استدلال گرتلر چنين است كه هر معياري براي تمايز اين دو، ناگزير بايد به مفهوم «نفسي براي شناسا» تمسك كند، درحالي‌كه به باور وي اين مفهوم خود به‌لحاظ توصيفي و هنجاري مبهم و مشكل‌زاست. من در اين نوشتار، نخست توضيحي مقدماتي دربارۀ مناقشۀ برون‌گرايي ـ درون‌گرايي در فلسفۀ ذهن ارائه مي‌كنم و سپس مسئلۀ گرتلر را به‌تفصيل شرح داده و آن‌گاه پس از توضيح معيارهاي پيشنهادي گرتلر، در بخش پاياني مي‌كوشم پيش‌فرض‌هاي نادرست و خطاهاي روش‌شناختي او را كشف و تبيين كنم.