تصورپذيري و توجيه باور وجهي؛ دفاع از مدل يبلو

يك ايده بسيار معروف در معرفت‌شناسي وجهي اين است كه تخيل‌پذيري يك گزاره، راهنماي خوبي براي امكان آن است. يبلو تخيل‌پذيريِ راهنماي امكان را برحسب تصورپذيري تحليل مي‌كند. فيوكو در مقاله «تخيل‌پذيري، تصور و معرفت وجهي»، عليه استفاده از تخيل‌پذيري مبتني بر تصور در معرفت‌شناسي وجهي استدلال مي‌كند. ايراد نخست فيوكو ناظر به اين نظر يبلو است كه شخص مي‌تواند در مورد اينكه دقيقاً چه جهاني را در برابر ذهنش آورده اشتباه كند. فيوكو استدلال مي‌كند از‌آنجا‌كه چنين ديدگاهي به نتايج غيرقابل پذيرش مي‌انجامد، بايد كنار گذاشته شود. افزون بر اين، فيوكو براي اينكه عليه كاربستِ تصور در معرفت‌شناسي وجهي استدلال كند، از مشروع‌بودن استفاده از مواضعه در مباحث وجهي سود مي‌برد. از نظر او، وضع‌كردن در تصور مجاز است و وقتي از شخصي خواسته مي‌شود كه جهان ممكني را در نظر بگيرد، شخص مي‌تواند جهاني را كه مي‌خواهد در نظر بگيرد وضع كند. فيوكو از اين امر نتيجه مي‌گيرد كه هر گزاره‌ قابل فهمي تخيل‌پذير خواهد بود و بنابراين، تخيل‌پذيري مبتني بر تصور نمي‌تواند راهنمايي براي امكان باشد. در اين مقاله، از مدل يبلو در برابر اشكال‌هاي فيوكو دفاع مي‌كنم و نشان مي‌دهم هيچ‌كدام از اين اشكال‌ها بر مدل يبلو وارد نيست.