بررسي همراستايي راهبردهاي كسب و كار در شركت صاايران

در محيط پر تلاطم كسب و كار امروز، موفقيت سازمان ها در گرو جهت گيري همه بخش هاي سازمان، در راستاي مسير راهبردي آن است. در چنين محيطي كه بيشترين سرمايه گذاري سازمانها بر روي فناوري اطلاعات و ارتباطات و سيستم هاي اطلاعاتي صورت مي گيرد، سازمانها در جهت رسيدن به اهداف راهبردي خود چاره ايي جز استفاده از فناوري اطلاعات و ارتباطات به عنوان يك منبع راهبردي ندارند و اينجاست كه مفهوم همراستايي راهبردهاي فناري اطلاعات و كسب و كار(همسويي راهبردي)، معني پيدا مي كند. همسويي راهبردي، به كاركيري فناوري اطلاعات و ارتباطات به شيوه اي شايسته و به هنگام و در توازن با راهبردها، اهداف و نيازهاي كسب و كار اشاره دارد. تحقيقات انجام شده در زمينه همسويي راهبردي، وجود ارتباط مثبت و مؤثربين راهبردهاي رقابتي، فناوري اطلاعات و عملكرد سازماني را نشان مي دهد و مديراني كه در سازمانهايشان موفق به ايجاد همسويي راهبردهاي كسب و كار فناوري اطلاعات شده اند، تأكيد مي كنند كه ايجاد يكپارچگي براي بقا و موفقيت سازمانها ضروري به نظر مي رسد. تحقيق حاضر به منظور بررسي ميزان آمادگي جهت همراستايي راهبردي كسب و كار با فناوري اطلاعات در شركت دولتي مي باشد. با بررسي نقاط قوت و ضعف مدل هاي موجود مدل لوفتمن به عنوان مدل تحقيق انتخاب و در نمونه آماري مورد آزمون قرار گرفت و مؤلفه هاي مدل رتبه بندي شدند. نتايج تحقيق نشان دهنده اين است كه نمونه آمار تحقيق از لحاظ همراستايي بين راهبردها از سطح قابل قبولي برخوردار بوده اما نياز به بهبود در برخي مولفه ها بوده و مولفه هاي مشاركت، منابع انساني و ارتباطات به ترتيب داراي بيشترين ميزان اهميت مي باشند.