تاثير يك دوره فعاليت بدني ايروبيك و يوگا بر خودكارآمدي كاركنان زن دانشگاه علوم پزشكي سبزوار سال 1392

The Effects of aerobic and yoga exercise on efficacy of female staff in Sabzevar University of Medical Sciences in 1392

زمينه و هدف: در دهه اخير با توجه به افزايش استرس هاي شغلي اهميت ورزش در ادارات و سازمان ها افزايش يافته است، زيرا همه افراد درجاتي از فشار عصبي يا استرس را در محيط كار احساس مي كنند. بر اين اساس، هدف از انجام اين تحقيق بررسي تاثير تمرينات ايروبيك و يوگا بر خودكار آمدي كاركنان زن دانشگاه علوم پزشكي سبزوار مي باشد. مواد وروش ها: روش نيمه تجربي و جامعه آماري شامل 850 نفر از كاركنان زن دانشگاه علوم پزشكي سبزوار در سال 1391، كه از بين آن ها 57 نفر به صورت تصادفي انتخاب شدند و در سه گروه (19 نفره) تمرينات مربوط به ايروبيك و يوگا به مدت 8 هفته، هفته اي سه جلسه و هر جلسه به مدت 60 دقيقه برگزار گرديد. ابزار جمع آوري داده ها، پرسش نامه استاندارد خودكار آمدي عمومي (GSE) شوارزر است. جهت تحليل داده ها از آزمون تعقيبي توكي و سطح معني داري 0.05 استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه بين گروه تمرينات يوگا و كنترل در پس آزمون تفاوت معني داري وجود دارد (p=0.562) در صورتي كه اين تفاوت بين گروه ايروبيك و كنترل (p=0.035) و هم چنين بين گروه هاي يوگا و ايروبيك، معني دار نبود (p=0.002). نتيجه گيري: نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه تمرينات ايروبيك باعث بهبود معني دار در خودكار آمدي كاركنان زن دانشگاه علوم پزشكي نمي شود. هم چنين نشان داد كه برنامه تمريني يوگا باعث افزايش خودكارآمدي كاركنان زن دانشگاه علوم پزشكي مي شود.

Background and Purpose: In recent decade, the importance of exercise in offices and organizations, due to increased job stress, is increased. Everyone has some degree of nervousness and stress in his/her workplace. Therefore the aim of this study was to investigate the effect of aerobic and yoga exercises training on efficacy of female staff in Sabzevar University of Medical Sciences. Methods and materials: The method was semi experiment and the statistical sample consisted of 850 female staff in Sabzevar University of Medical Sciences in 1391 in which 57 female staff was randomly selected among them. They were divided into 3 groups (19 persons). Aerobics and yoga exercises were held at 8 weeks, 3 times a week for 60 minutes each time. The tools for gathering the data were a standardized questionnaire of selfefficacy (GSE) Schwarzer. For analyzing the data, t-test with a significant level of 0/05 was used. Findings: The results showed that between yoga and control groups, there were significant differences in the posttest (p=0/562) whereas there was no significant difference between aerobic and control groups (p =0/035) as well as between yoga group and aerobics group (p=0/002). Conclusion:The results showed that aerobic exercises didn't have any significant improvement on efficacy of female staff in Sabzevar University of Medical Sciences. It also showed that yoga exercises caused increasing efficacy in female staff in Sabzevar University of Medical Sciences.