تاثير 9 هفته تمرين هوازي بر سطح ويسفاتين سرم و شاخص مقاومت به انسولين در زنان چاق

Effect of 9 weeks of aerobic training on serum visfatin level and insulin resistance index in obese women

زمينه و هدف: ويسفاتين، يك آديپوكين شناخته شده جديد است كه با چاقي افزايش مي يابد. اين موضوع مشخص نيست كه آيا تمرينات استقامتي كه تغيير در بافت چربي و ليپيدهاي خون را تحريك مي كند مي تواند سطح ويسفاتين پلاسما را نيز كاهش دهد. هدف اين مطالعه بررسي تاثير 9 هفته تمرين هوازي بر سطح ويسفاتين سرم و شاخص مقاومت به انسولين در زنان چاق بود. مواد و روش ها: روش پژوهش نيمه تجربي است. 28 زن چاق داوطلب شدند و به طور تصادفي به دو گروه تجربي (14 نفر با ميانگين هاي وزن 82.0±10.2 كيلوگرم و شاخص توده بدن 34.2±3.3 كيلوگرم بر متر مربع) و كنترل (14 نفر با ميانگين هاي وزن 79.9±9.9 كيلوگرم و شاخص توده بدن 34.2±9.9 كيلوگرم بر متر مربع) تقسيم شدند. پروتكل تمرين هوازي به صورت 4 جلسه در هفته و به مدت 9 هفته بود. هر جلسه تمرين شامل دويدن نرم با شدت 65 تا 75 درصد حداكثر ضربان قلب و به مدت 15 دقيقه بود. براي پيروي از اصل اضافه بار، از هفته دوم به بعد، در هر جلسه نيم دقيقه به زمان دويدن افزوده شد تا اين كه در جلسه آخر، زمان دويدن به 31 دقيقه رسيد. قبل و بعد از دوره تمريني، خون گيري انجام و داده ها با استفاده از آزمون هاي t مستقل و آناليز كوواريانس تحليل شدند. يافته ها: نتايج كاهش معنادار ويسفاتين سرم (p<0.05) و عدم تغيير شاخص مقاومت به انسولين، ليپوپروتئين با دانسيته بالا، ليپوپروتئين با دانسيته پايين، كلسترول تام و تري گليسريد سرم (p>0.05) ا بين دو گروه كنترل و تجربي نشان داد، همچنين انجام تمرينات هوازي باعث كاهش معنادار شاخص توده بدن، وزن بدن، نسبت محيط كمر به لگن، درصد چربي بدن و افزايش معنادار حداكثر اكسيژن مصرفي شد (p<0.05). نتيجه گيري: مي توان گفت انجام 9 هفته تمرين هوازي باعث كاهش معنادار ويسفاتين سرم و عدم تغيير شاخص مقاومت به انسولين در زنان چاق مي شود.

Introduction: Visfatin is a newly discovered adipokine which increases with obesity. It is not clear whether endurance training which induces changes in adipose tissue and blood lipids might decrease the plasma level of visfatin as well. The aim of this study was to investigate the effect of 9 weeks of aerobic training on serum visfatin level and insulin resistance index in obese women. Materials and methods: Method of research was semiexperimental. Twenty-eight obese female volunteered and were randomly divided into experimental (14 subjects with means of weight 82 ± 10.2 kg, and BMI 34.2 ± 4.3 kg/m2) and control (14 subjects with means of weight 79.9 ± 9.5 kg, and BMI 34 ± 3.9 kg/m2) groups. Aerobic training protocol consisted of 4 sessions per week for 9 weeks. Each training session was a slow running trial at intensity of 65 to 75 percent of maximal heart rate for a period of 15 minutes. To follow the principle of overload, half-a-minute was added to each session after the second week, so that, at the last session the running time reached to 31 minutes. Before and after the training period, blood sampling was performed. Data were analyzed using independent t test and ANCOVA. Results: Results showed significant reduction of serum visfatin level (p < 0.05), and no significant difference in insulin resistance index, serum HDL, LDL, TC and TG between the control and experimental groups (p > 0.05). In addition, aerobic training reduced significantly body mass index, body weight, waist to hip ratio, body fat percent, and increased significantly maximum oxygen uptake (p < 0.05). Conclusion: It can be said that 9 weeks of aerobic training can cause significant reduction of serum visfatin and no significant change in insulin resistance index in obese women.