مسئلۀ چارچوب وبازتقرير آن براي فهم زباني هوش مصنوعي

يكي از اهداف محققان هوش مصنوعي،‌ ساخت ماشين‌هايي است كه توانايي فهم زبان انسان را داشته باشند؛ ولي اين هدف با دشواري هايي روبرو است. در اين مقاله نشان خواهيم داد كه يكي از دشواري هاي محتمل براي ساخت ماشيني كه فهم زباني داشته باشد، از مسئلۀ چارچوب در شكل معرفت‌شناسانۀ آن نشئت مي گيرد. چارچوب،از لحاظ فهم زباني، حداقل سه مسئلۀ عمده براي يك محقق هوش مصنوعي، كه قصد مدل‌سازي فهم زباني براي ماشين دارد،‌ ايجاد مي‌كند. اولي مشخص كردن اين نكته است كه در يك موقعيت خاص، چه چيزهايي از آن موقعيت در فهم يك عبارت زباني مؤثرو چه چيزهايي نامؤثر و يا نامربوط است. اين نكته مبحث مركزي مسئلۀ چارچوب در مسائل معرفت‌شناسانه است. دوم مسئلۀ سرعت فهميدن است. چگونه مي‌توان تقريباً به محض مواجه شدن با يك عبارت زباني، معناي آن عبارت را فهميد؟ به بيان ديگر، چگونه مي‌توان فهمي از يك عبارت را، از دانش زباني و دانش‌عمومي از جهان، بدون هيچ تأخير زماني، استنتاج كرد. سومين مسئله نيز چگونگي فهم لغات چندمعنايي و مبهم در جملات است.