بررسي ميزان آگاهي دندان‌پزشكان عمومي شهر اردبيل درباره‌ي داروهاي تجويز شده در درمان ريشه‌ي دندان

مقدمه: دندان‌پزشك بايد اطلاعات كافي نسبت به داروهايي كه تجويز مي‏كند و داروهاي مورد استفاده‌ي بيماران با مشكلات سيستميك داشته باشد. هدف اين مطالعه، بررسي ميزان آگاهي دندان‌پزشكان عمومي شهر اردبيل در زمينه‌ي دارو‏‏هاي مورد مصرف در درمان‏‏ ريشه‌ي دندان بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه‌ي مقطعي- توصيفي، ميزان اطلاعات دندان‌پزشكان عمومي اردبيل در مورد دارو‏هاي مورد مصرف در درمان‏هاي ريشه‌ي دندان‌پزشكي در سال 1395-1396 بررسي گرديد. بدين منظور، پرسش‌نامه‌اي طراحي شد و تعداد 80 نفر از دندان‌پزشكان عمومي، پرسش‌نامه‌ي مزبور را تكميل نمودند. در پرسش‌نامه راجع به اطلاعات دموگرافيك و ميزان آگاهي دندان‌پزشكان پرسش به عمل آمد. پس از جمع‌آوري داده‏ها، اطلاعات به ‌دست‌ آمده در نرم‌افزار آماري SPSS نسخه‌ي 23 با استفاده از آمار توصيفي و تحليل واريانس يك‌طرفه مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفتند (05/0 = α). يافته‌ها: نتايج نشان داد كه ميانگين آگاهي (91/6 ± 56/14) در مورد داروهاي مورد استفاده در درمان ريشه، متوسط مي‌باشد؛ همچنين نتايج نشان داد كه تفاوت معني‌داري در ميانگين آگاهي دندان‌پزشكان در مورد داروهاي مورد استفاده در درمان ريشه بر اساس سن، سابقه و نوع دانشگاه وجود دارد (05/0 p value )؛ اما تفاوت معني‌داري در ميانگين آگاهي دندان‌پزشكان در مورد داروهاي مورد استفاده در درمان ريشه بر اساس جنسيت و منبع كسب آگاهي وجود ندارد (05/0 p value ). نتيجه‌گيري: ميزان آگاهي دندان‌پزشكان عمومي در مورد داروهاي مورد مصرف دندان‌پزشكي در درمان ريشه، در حد متوسط مي‌باشد. ارتباط معكوس ميان پيشينه‌ي كار و نمره‌ي آگاهي، نشانگر اين موضوع است كه اطلاعات دندان‌پزشكان با افزايش پيشينه‌ي كار، به‌ روز نشده و در اين زمينه پيگيري جدي وجود ندارد. اين مسأله نياز به دوره‏هاي بازآموزي براي دندان‌پزشكان، پيرامون داروهاي مورد مصرف در دندان‌پزشكي در درمان ريشه را مشخص مي‎نمايد.