بررسي تاثير مدل مراقبتي توانبخشي رواني چند بعدي بر اضطراب بيماران همودياليزي

The effect of multi-dimentional model of psychiatric rehabilitation care on hemodialysis patients anxious

زمينه و هدف: استفاده طولاني مدت از همودياليز، منجر به تحت تاثير قرار گرفتن همه ابعاد وجودي بيماران همودياليزي و بروز اختلالاتي چون اضطراب در اين بيماران مي شود. اين مطالعه، به منظور تعيين تاثير مدل مراقبتي توانبخشي رواني چند بعدي بر اضطراب بيماران همودياليزي طراحي و اجرا گرديده است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر يك مطالعه نيمه تجربي دو گروهي قبل و بعد است كه بر روي 35 بيمار همودياليزي بيمارستان رازي رشت (آزمون) و 35 بيمار همودياليزي بيمارستان شهيد بهشتي بندرانزلي (شاهد) در سال 1390 با روش نمونه گيري مبتني بر هدف، انجام شده است. مداخله بر اساس مدل توانبخشي رواني چند بعدي به صورت تيمي و با حضور پزشك، پرستار، روان شناس، كارشناس تغذيه، مددجو و خانواده و با در نظر گرفتن ابعاد جسمي، رواني، اجتماعي و معنوي هر كدام از بيماران و به مدت سه ماه انجام گرديده است. ابزار گردآوري شامل پرسش نامه هاي دموگرافيك و خودسنجي اضطراب زونگ (SAS) بوده كه سه ماه قبل و بعد از مداخله انداره گيري شده است. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار 16SPSS و آزمون هاي آماري توصيفي، تي زوجي، تي مستقل، كاي دو و فيشر مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. يافته ها: تجزيه و تحليل داده ها بين ميانگين امتياز اضطراب نمونه هاي پژوهش قبل (3.972±48.40) و بعد از مداخله (6.331±42.57) در گروه آزمون تفاوت معني داري را نشان مي دهد (0.001>p). نتيجه گيري: با اجراي مدل مراقبتي توانبخشي رواني چندبعدي، تفاوت معني داري در امتياز اضطراب بيماران همودياليزي ايجاد مي شود، به طوري كه اجراي اين مدل مراقبتي، با بهبود وضعيت زندگي بيماران همودياليزي همراه است.

Aims: Long-term use of hemodialysis affects all sides of hemodialysis patients and was caused disease and disturbances such as anxiety in them. This study aimed to determine the effect of multi-dimensional model of psychiatric rehabilitation care on anxiety in hemodialysis patients. Methods: This study is a quasi-experimental study of two groups before and after hemodialysis on 35 patients of Razi hospital in Rasht (test group) and 35 hemodialysis patients from Bandar Anzali martyr Beheshti hospital (control group), in 1390 which were done on sampling method on purpose. Intervention was based psychiatric rehabilitation of multi-dimensional model in the form of a group and with the presence of a physician, nurse, psychologist and nutritionist and comprehensive client and family and with consideration of physical, mental, social and spiritual of patients, was carried out for three months. The tool includes a demographic questionnaire and Zung self-evaluation anxiety (SAS) which were measured three months before and after intervention. Then the data using SPSS 16 software and descriptive statistic, paired t-test, independent t-test, Chi-square and Fisher test were analyzed. Results: Data analysis between the mean anxiety score of samples before (48/40±3/972) and after the intervention (42/57±6/331) showed significant difference (p<0/001). Conclusion: The multi-dimensional model of psychiatric rehabilitation care caused a significant difference in anxiety scores in hemodialysis patients, so applying this model of care is associated with better living conditions in hemodialysis patients.