مقايسه تمرينات اينتروال شديد (HIIT) كوتاه مدت با رست و پلايومتريك در برخي از شاخص هاي قلبي عروقي، توان بي هوازي و عملكرد سرعتي و پرشي در دانشجويان دختر فعال

Comparison of short term High Intensity Interval Training (HIIT) with RAST and plyometric on some cardiovascular indices, anaerobic power, sprint and jumping performance in active female students

زمينه و هدف: در سال هاي اخير، اگرچه استفاده از تمرينات اينتروال شديد (HIIT)، جايگزين تمرينات مداوم و بلندمدت در بيماران و ورزشكاران شده ، ولي تمرين ورزشي عملي و ميداني براي اين منظور كمتر استفاده شده است. لذا، هدف از پژوهش حاضر، مقايسه تمرينات HIIT كوتاه مدت با رست و پلايومتريك در برخي از شاخص هاي قلبي عروقي، توان بي هوازي و عملكرد سرعتي و پرشي در دانشجويان دختر فعال مي باشد. مواد و روش ها: براي اين منظور، 30 دانشجوي دختر تربيت بدني به صورت داوطلبانه در اين پژوهش شركت كرده كه به صورت تصادفي به 3 گروه HIIT با رست، HIIT با پلايومتريك و گروه كنترل تقسيم شده اند. سپس، آزمون گيري پايه در يك هفته اندازه گيري شده است. بعد از آن گروه-هاي تمريني علاوه بر فعاليت بدني روزمره خود، به مدت 2 هفته و هر هفته 5 روز در برنامه تمريني شركت كرده اند بعد از 48 ساعت از اتمام جلسه آخر تمرين، تست گيري بعد تمرين در هر سه گروه انجام شده است. داده ها با استفاده از آزمون تحليل عاملي واريانس يك طرفه و آزمون تعقيبي LSD تحليل شده است. يافته ها: يافته هاي پژوهش افزايش معنادار VO2max و كاهش معنادار زمان دوي سرعتي 20 متر در گروه HIIT با رست در مقايسه با گروه HIIT با پلايومتريك را نشان داده است (p<0.05). علاوه بر اين افزايش معنادار در VO2max، اوج، ميانگين و حداقل توان در تست رست و نيز كاهش معنادار در زمان دوي سرعت در گروه HIIT با رست نسبت به گروه كنترل و نيز افزايش معنادار در VO2max، ارتفاع پرش اسكات و پرش عمودي با كمك دست و پا در گروه HIIT با پلايومتريك نسبت به گروه كنترل مشاهده شده است (p<0.05). نتيجه گيري: بر طبق يافته هاي پژوهش، به نظر مي رسد تمرينات HIIT با رست كارايي بيشتري نسبت به تمريناتHIIT با پلايومتريك دارند، ولي هر دو نوع تمرين باعث بهبود VO2max و عملكرد سرعتي مي شوند. بنابراين ممكن است تركيب اين دو نوع تمرين، سبب نتايج بهتري شود.

Background: In recent years, although the use of high intensity interval training (HIIT) has been replaced continuous and long term training in patients and athletes, but the practical and field exercise is less used. The aim of this study was to compare the short-term HIIT with RAST, and plyometric exercises on some indices of cardiovascular, anaerobic capacity, and sprint and jumping performance in active female students. Materials and Methods: For this purpose, 30 female students of physical education voluntarily participated in this study. They were randomly divided into 3 groups: HIIT with RAST, HIIT with plyometric, and control groups. Practicing groups, in addition to their routine physical activity, participated in a training program for 2 weeks, 5 days per week. After 48 hours of last training session, post tests were executed in all 3 groups. Data were analyzed using One-way ANOVA and LSD test. Results: Our findings showed a significant increase in VO2max, and a significant decrease in sprinting time in HIIT with RAST group compared with HIIT with plyometric group (p˂0.05). In addition, a significant increase in VO2max, peak, average and minimum power on RAST test, as well as a significant decrease in sprinting time was seen in HIIT with RAST group compared with control group. Also, a significant increase in VO2max, height of squat jump and countermovement jump was observed in HIIT with plyometric group compared with control group (p˂0.05). Conclusion: According to the results obtained, it seems that HIIT with RAST is more efficient than HIIT with plyometric exercises, but both types of training improve VO2max and sprint performance. So, the combination of these two training program may led to a better results.