بررسي تاثير نانو رس بر رفتار خاك هاي واگرا (مطالعه موردي: شهرستان ميناب در استان هرمزگان)

خاك هاي واگرا به محض تماس با آب به سرعت شسته مي شوند. بالا بودن درصد يون سديم از خصوصيات عمده اين خاك ها مي باشد. در اينگونه خاك ها ذرات رسي در مجاورت با آب، چسبندگي خود را از دست مي دهند. و در نتيجه ذرات كلوئيدي خاك به به سهولت از يكديگر دوره شده و با نيروني كمي كه ميتواند ناشي از حركت بسيار آرام آب باشد به حركت در مي آيند. براي مقابله با اثرات منفي اين گونه از خاك سه راه كار عمده شامل اجتناب از ساخت و ساز بر روي آن، تعويض خاك واگراي موجود در محل و استفاده از افزودني هاي مختلف جهت اصلاح و تثبيت مورد توجه بوده است. در اكثر مواقع استفاده از دو گزينه ي اول امكان پذير نبوده و مقرون به صرفه نيست اما استفاده از افزودني هاي مختف تاكنون مشكل بسياري از پروژه ها را كه بر روي اين گونه از خاك ساخته شده اند مرتفع نموده است. در اين تحقيق تاثير نانورس بر خاك واگراي موجود در تصفيه خانه فاضلاب شهر ميناب با استفاده از آزمايش هاي ويژه تعيين واگرايي مورد بررسي قرار گرفته است. بررسي نتايج بدست آمده هر چه ميزان نانورس مصرفي افزايش پيدا ميكند خاك به سمت واگرايي بيشتر ميل مي كند.