بررسي وضعيت خود مراقبتي در بيماران ديابتي مراجعه كننده به انجمن ديابت شهر قم در سال 1392

Assessment of effects of self-caring on diabetic patients in Qom diabetes association 2013

زمينه و هدف: ديابت يكي از نگراني هاي عمده هزاره سوم ميلادي به شمار مي رود كه هر روز بر شمار مبتلايان به آن افزوده مي شود. در اين بين مهم ترين راهكار كنترل و پيشگيري از عوارض ديابت ، خودمراقبتي مي باشد. اين مطالعه با هدف تعيين وضعيت خود مراقبتي در بيماران ديابتي مراجعه كننده به انجمن ديابت شهر قم در سال 1392 صورت گرفت. مواد و روش ها: در اين مطالعه مقطعي 251 بيمار ديابتي مراجعه كننده به انجمن ديابت شهر قم به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. در اين مطالعه از پرسشنامه دموگرافيك و پرسشنامه استاندارد SDSCA و نيز برگه ثبت اطلاعات استفاده شد. داده توسط نرم افزار SPSS 18 در سطح معني داري 0.05> تحليل گرديد. يافته ها: نتايج نشان داد كه 32.99% نمونه ها هيچ گونه فعاليت خودمراقبتي در برابر بيماري ديابت نداشته و تنها 7.97% آنان در طول ايام هفته، هر روز از تمام فعاليت هاي خودمراقبتي تبعيت مي كردند. ميزان FBS در اين بيماران 157.74 mg/dl و ميزان HbA1c، 7.74 mg/dl و نيز ميانگين نمره خودمراقبتي 46.53 نمره بود. نتايج نشان داد بين خودمراقبتي و ميزان FBS و نيز HbA1c ارتباط معكوس معني داري وجود دارد (0.006>P و 0.024>P). نتيجه گيري: وضعيت خودمراقبتي در بيماران تحت بررسي در شرايط نامطلوبي قرار دارد به صورتي كه بيماران اعمال خودمراقبتي كه شامل رعايت رژيم غذايي، فعاليت جسماني مناسب، كنترل قندخون، مراقبت از پاها و نيز مصرف داروها يا تزريق انسولين مي شود را به طور كامل و مرتب انجام نمي دهند. به تبع اين موضوع ميزان FBS و HbA1c در اين بيماران هم شرايط مطلوبي را نشان نمي دهد.

Background: Diabetes is considered as one of the most important health issues in 3rd millenary that the number of the patients is increasing. Self-care has been known as one of the most effective method for The prevention and control of diabetes complications. This research was performed to assess the selfcaring grades in diabetic patients who come to Qom diabetes community in 1391. Materials and Methods: this cross-sectional descriptive and analytic study was conducted on 251 diabetic patients referring to the Qom diabetes community and was selected randomly. Demographic and information record checklist and also standard SDSCA questionnaire were used to collect data. Obtained information was analyzed through SPSS software 18 and p value lower than 0.05 was considered as significant level. Results: Results showed a proportion of 32.99% have never performed any self-caring activity and only 7.97% of them followed these every day. The mean values of FBS and HbA1c were 157.74 mg/dl and 7.74 mg/dl, respectively and also selfcaring score was 46.53. There was observed a significant reverse association between FBS and HbA1c values. Conclusion: Self-caring is substantially unacceptable in diabetic patients who are under covered of Qom diabetes community and they don’t perform some self-caring actions like diary regime, appropriate exercise, control of blood glucose, foot caring and also taking medicine or insulin injection completely and regular. For this reason, these patients had inappropriate values of FBS and HbA1c