كاربرد تصميم‌گيري چندمعياره گروهي فازي براي توسعه ي پايدار سامانه هاي آب شهري

در توسعه ي پايدار سامانه ‌هاي آب شهري نه تنها بايد به جنبه‌هاي مختلف اقتصادي، اجتماعي، زيست‌محيطي و فني توجه نمود، بلكه بايد ارجحيتها و اولويتهاي تمامي گروههاي ذينفع و ذيمدخل، اعم از مصرف‌كنندگان، ارائه‌دهندگان خدمات و ديگر سازمانهاي درگير را نيز لحاظ نمود. پيچيدگي و تعدد متغيرهايي كه در مسأله تصميم‌گيري براي توسعه ي سامانه ‌هاي آب شهري وجود دارد، لزوم به كارگيري روشهاي نظام مند و كارا، كه بتوانند علاوه بر در نظر گرفتن همه جنبه‌هاي تصميم‌گيري، عدم‌قطعيتها و عدم‌صراحتهاي موجود را در متغيرهاي تصميم  نيز به شمار مي روند، مشخص مي‌سازد. روشهاي تصميم‌گيري چندمعياره ي گروهي فازي (FGDM) دسته‌اي از ابزارهاي تحليل نظام مند هستند كه بطور گسترده در حل مسائل برنامه‌ريزي و مديريت منابع آب و محيطزيست به كار گرفته شده‌اند. در مقاله ي حاضر، در قالب يك مطالعه ي موردي، كاربرد روش تصميم‌گيري چندمعياره ي فرايند تحليل سلسله‌مراتبي فازي (FAHP) در برنامه‌ريزي براي توسعه ي پايدار سامانه هاي آب شهري نشان داده شده است. هدف از مطالعه ي موردي، انتخاب نمايشنامه ي پايدار توسعه براي سامانه  آب شهري يك منطقه ي فرضي به نام شهرك مي‌باشد. در اين تحقيق، با به كارگيري چهار معيار و يازده شاخص تصميم‌گيري نظرات تصميم‌گيرندگان در قالب پرسشنامه‌هاي تخصصي جمع‌آوري شده و شش نمايشنامه ي توسعه اولويت‌بندي گرديده اند. نتايج اجراي شبيه ، كه براساس نظرات خبرگان مورد صحت‌سنجي قرار گرفته، نشان مي‌دهد، كه روشهاي تصميم‌گيري گروهي، مانند روش به كار رفته در اين تحقيق مي‌توانند به عنوان ابزارهاي تحليلي و توانمند، فرآيند تصميم‌گيري را براي مديران و تصميم‌گيرندگان سامانه هاي آب شهري تسهيل ساخته، و به تحقق اهداف توسعه ي پايدار در بخش مديريت آب شهري كمك كنند.