پيش‌بيني الگوي خشكسالي هواشناسي با استفاده از دسته‌بندي متغيرهاي هواشناسي

پيش‌بيني خشكسالي، شدت و زمان رخداد آن از دلشوره‌هاي بزرگ پژوهشگران هواشناسي و هيدرولوژي مي‌باشد. در اين ميان اهميت متغيرهاي هواشناسي و جوي در تخمين مناسب شدت خشكسالي از موضوعات مورد علاقه محققين است. در اين پژوهش با بكارگيري متغيرهاي دماي هوا و ارتفاع ژئوپتانسيل در لايه هاي گوناگون جوي به بررسي پيوند اين متغيرها در 31 سال گذشته (541386) با استفاده از نمايه بارش استاندارد شده (SPI) به عنوان شاخص خشكسالي اقليمي در حوزه آبخيز سدهاي تأمين كننده آب تهران پرداخته شده است. پس از برآورد ميانگين بارش با استفاده از شاخص آماري اطلاعات متقابل نقطهمتغيرهاي هواشناسي كه پيوند نيرومندتري را با نمايه SPI در گستره‌هاي مورد مطالعه داشته‌اند، به عنوان متغيرهاي مناسب برگزيده شدند. سپس در راستاي پيش‌بيني كلاس خشكسالي اقليمي SPI از مدل ماشين بردار پشتيبان (SVM) به عنوان يكي از روش‌هاي يادگيري آماري استفاده شده است. نتايج گوياي پاسخ مناسب رويكرد مورد استفاده در پيش‌بيني وقوع خشكسالي است. همچنين با استفاده از جستجوي مكاني ارتباط متغيرهاي هواشناسي و مقادير هدف، بهترين تركيب اين متغيرها نيز برگزيده شده است و در اكثر موارد پيش‌بيني با دقت مناسب به منظور كاربردهاي واقعي داراي قابليت بكارگيري است. دقت پيش‌بيني در فصول پاييز و زمستان بيش از ساير فصول بوده است.