توليد كرايوژل و زيروژل كتيرا-ايزوله پروتئين آب پنير به منظور بارگذاري و رهش كنترل شده سيلي‌مارين

سيلي‌مارين يك مخلوط فلانوئيدي است كه اثرات ضد ديابتي آن به گستردگي مورد مطالعه قرار گرفته و به اثبات رسيده است. در اين پژوهش نمونه هاى كرايوژل و زيروژل مخلوط كتيرا ايزوله پروتئين آب پنير حاوى سيلي‌مارين تهيه شد و ويژگي‌هاي فيزيكوشيمايي، بافتي، مكانيكي و ريزساختار آنها با آزمون‌هاي طيف سنجى مادون قرمز، جذب و دفع نيتروژن، بافت سنجى و ميكروسكوپ الكتروني مورد بررسى قرار گرفت. علاوه بر اين نرخ تورم اين ساختار‌ها و نيز آهنگ رهش سيلي‌مارين از آنها در شرايط اسيدي و قليايي مورد ارزيابى قرار گرفت. نتايج آزمون ها حاكى از اين بود كه كرايوژل‌ها ساختاري متخلخل و شبكه‌اى از حفرات باز و بهم پيوسته داشتند، اما زيروژل‌ها بافتى بسيار فشرده و متراكم همراه با حفرات بسته و غير مرتبط از خود نشان دادند. افزودن كتيرا به ايزوله پروتئين آب پنير سبب بهبود خصوصيات فيزيكي، مكانيكي و مورفولوژيكي ژل‌هاي خشك گرديد، درحاليكه سيلي‌مارين موجب افزايش تخلخل و تضعيف قدرت مكانيكي و مورفولوژيكي آنها شد. بارگذاري سيلي‌مارين همچنين سبب كاهش نسبت تورم ساختار‌هاي خشك گرديد. اين تغييرات كه نتيجه برهم‌كنش‌هاى بين ملكولى كتيرا، ايزوله پروتئين آب پنير و سيلى‌مارين مى باشد، با آزمون FTIR مورد تاييد قرار گرفت. نتايج رهش سيلي‌مارين نشان داد كه بخش عمده سيليمارين بارگذاري شده (80 درصد) در طول دوره بررسى رهش از كرايوژل آزاد شد، درحاليكه در اين شرايط تنها 30 درصد از سيلي‌مارين بارگذاري شده از زيروژل خارج گرديد. در مورد هر دو ساختار نرخ رهش در شرايط قليايي بيشتر از شرايط اسيدي بود. نتايج مدل‌سازي رياضي نشان داد كه رهش سيلي‌مارين از كرايوژل و زيروژل‌هاي ايزوله پروتئين آب پنيركتيرا بر مبناى مدل كورسميرپپاس قابل پيش بينى است.