جامعه شناسي برهاني، نگاهي نو در نظريه پردازي جامعه شناختي

اختلافات نظري، پيرامون نسبت ميان علم مدرن با دين، منجر به نوعي طيف بندي ميان متفكرين اين حوزه شده است. ديدگاه علم تجدد طلب، پيرايه زدا و سنت گرايي اسلامي، سه رويكرد كلان اين ميدان منازعه هستند كه هر يك به گونه اي متفاوت نسبت به موضوعِ امكان يا امتناع تحقق علم ديني به طور عام و علوم اجتماعي اسلامي به طور خاص اظهار نظر كرده اند. تمامي نظريه ها و رويكردهاي اين حوزه با اتكاي بر پيش فرض هاي فلسفي شكل گرفته اند كه در بطن خود تحقق الگويي از مختصات جامعه مطلوب را هدف گذاري كرده اند. اين موضوع به اختلاف و عدم در اختيار داشتن ديدگاهي اجماعي جهت نظريه پردازي اجتماعي منجر شده است. «جامعه شناسي برهاني» ايده اي بديع و پيشنهادي است كه تلاش مي كند با توجه به تغييرات اجتماعي فرهنگي در عصر جديد، صورتي نو از تفكر معرفت شناختي در حوزه فلسفه مضاف دانش جامعه شناسي ارائه دهد. جامعه شناسي برهاني با تاكيد بر حضور غيرقابل انكار پيش فرض هاي فلسفي كه ترسيم كننده مختصاتي از جامعه مطلوب در پس نظريه هاي جامعه شناسي و در نتيجه ارزش مداري آنها است، داعيه دار آن است كه با اتكا بر گزاره هاي يقيني و عقلي فلسفي، مي توان ضمن ارزيابي بنيادهاي فلسفي نظريه ها، با استفاده از «قياس تجربي»، به نتايج جامعه شناختي هرچه مطمئن تر و عميق تري دست يافت كه فاصله حداكثري با ظنّيات دارد.