فناوري بيومتريك؛ از رهيافت كلاسيك تا مدرن

هرخصوصيت فيزيولوژيكي يا ويژگي رفتاري منحصر به فرد و متمايز كننده، مقاوم و قابل سنجش كه بتواند جهت تشخيص يا تأييد خودكار هويت افراد بكار رود، بيومتريك نام دارد. تاكنون در فناوري هاي بيومتريك سعي شده از خصوصياتي نظير: الگوي عنبيه، صوت، چهره، اثرانگشت، شبكيه ، امضاء، الگوي راه يافتن و ساير مشخصه هاي فيزيكي و رفتاري براي خصوصي سازي وسايل و امنيت داده ها و سطح دسترسي افراد استفاده شود. در پژوهشهاي اخير براي افزايش دقت و صحت سيستم هاي بيومتريك، بجاي استفاده از يك سيستم، از تركيب سيستم هاي فوق كه معروف به سيستم هاي چندوجهي (مولتي مودال) هستند، استفاده مي شود. در بخش اول اين مقاله آشنايي با ساختار يك سيستم بيومتريك را خواهيم داشت. در بخش دوم به معرفي انواع روشهاي شناسايي هويت مرسوم پرداخته، مزيتها و محدوديت هاي هر يك را بيان نموده و سپس به مقايسه اي كيفي بين روشهاي معرّفي شده اشاره خواهيم داشت. در بخش سوم، نگاهي اجمالي به سيستم هاي چندوجهي داشته و سپس چند نمونه از روشهاي شناسايي هويت نوين در دنيا كه اخيراً در پژوهشها به آنها پرداخته مي شود، معرفي خواهند شد.