اثر آلاينده هاي نفتي بر خاصيت واگرايي و مقاومت برشي خاك هاي رسي واگرا

خاك‌هاي رسي واگرا خاك‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هايي هستند كه داراي درصد زيادي يون سديم مي‌باشند. اين خاك‌ها وقتي در معرض تراوش آب قرار مي‌گيرند مستعد شسته شدن و فرسايش هستند. در اين پژوهش تاثير نفت خام به عنوان يك اثر جنبي آلودگي (احتمالا مثبت) بر ميزان واگرايي خاك پرداخته مي‌شود. بدين منظور ابتدا خاك به صورت مصنوعي با اضافه نمودن محلول هگزامتافسفات سديم واگرا گرديده و سپس تعدادي آزمايش پين هول بر روي نمونه‌هاي خاك واگرا شده با مقادير مختلف نفت خام (1، 3، 5 و 7 درصد) انجام گرديد. علاوه بر اين، اثر آلاينده نفت خام بر روي مقاومت برشي خاك به كمك آزمايش تك محوري انجام شد. نتايج بدست آمده نشان داد كه با حضور نفت و افزايش درصد آن و زمان تماس نفت و خاك، واگرايي خاك كاهش مي‌يابد بدين صورت كه با افزايش تدريجي نفت، خاك كاملا واگرا به خاك غير واگرا تبديل شد. همچنين آزمايش‌هاي تك محوري نشان داد كه ابتدا مقاومت نمونه‌ها تا مقدار نفت 3% افزايش مي‌يابد و مقادير نفت بيشتر باعث كاهش مقاومت خاك شدند.