تحليل قابليت اطمينان نشت آب در تونل با بتن ترك خورده و ترك نخورده با استفاده از شبيه سازي مونت كارلو

نشت آب از سازه هاي تونل بتني يكي از پديده هايي است كه ميتواند قابليت بهرهبرداري از آنها را با مشكلاتي مواجه سازد. در اين مقاله نشت آب از قطعات بتن ترك خورده و ترك نخورده با استفاده از تئوري هاي مربوطه به صورت حالات حدي بهره برداري معرفي شده و عدم قطعيت پارامترهاي موثر بر آن به صورت اعداد تصادفي مدلسازي شده اند. با استفاده از شبيه سازي مونت كارلو احتمال خرابي و شاخص قابليت اطمينان مقاطع تونل با بتن ترك خورده در سه حالت عرض ترك ايستا، خود ترميم و گسترش يابنده محاسبه شده است. نتايج اين تحليل نشان ميدهد كه خود ترميمي بتن نقش چنداني در كاهش احتمال نشت ندارد. از سوي ديگر به دليل اينكه اغلب عرض ترك در طول عمر سازه گسترش مي يابد، جهت تعيين طول عمر بهره برداري از تونل ها تدقيق مدل افزايش عرض ترك با زمان ضروري است. همچنين براي مقاطع ترك نخورده، و مقاطعي كه ضرورتا بايد آب بند باشند، نيز احتمال شروع نشت در طول عمر بهره برداري محاسبه شده است. براي اين قبيل از سازه ها با تعيين ريسك قابل پذيرش در طول عمر سازه، روش تحليل قابليت اطمينان ارائه شده در اين مقاله ميتواند در طراحي حداقل ضخامت مورد نياز قطعه و تعيين مشخصات طرح اختلاط و نفوذپذيري بتن به كار رود.