ارزيابي اثر ارتفاع ستون و تعداد دهانه بر روي آسيب پذيري لرزه اي پله اي قوسي چند دهانه عرشه باكس بتن آرمه

پل ها به عنوان يكي از اصلي ترين و آسيب پذيرترين سازه ها در شريانهاي حياتي هر كشور محسوب مي شوند. تعداد زيادي از پل هاي عرشه جعبه اي بتن آرمه در دنيا داراي قوس در پلان و درزمياني هستند كه پلهاي قوسي چندقابي ناميده مي شوند. وجود انحنا و درزمياني در عرشه جعبه اي شكل پل هاي بتن آرمه باعث بروز رفتار ديناميكي پيچيده شده و ميزان آسيب پذيري لرزهاي اينگونه از پل ها در قياس با پل هاي بدون قوس بيشتر خواهد بود. هدف اين مقاله بررسي تاثير اختلاف ارتفاع پايه هاي پل و تعداد دهانه در رفتار لرزهاي پل هاي قوسي شكل عرشه باكس بتن آرمه مي باشد. بدين ترتيب، پنج پل با تعداد دهانه ها و ارتفاع پايه هاي متفاوت در نرمافزار Csi Bridgeمدلسازي شدند. نتايج اين پژوهش نشان داده است كه افزايش ارتفاع ستونها و كاهش تعداد دهانه ها سبب افزايش تغيير مكان نسبي پل و افزايش ميزان آسيب پذيري پلها ميگردد. به طوري كه حداكثر تغيير مكان نسبي در مدل چهار دهانه با ارتفاع هاي متفاوت 1.25H1.5HHو 1.75H2.5HHنسبت به مدل چهار دهانه پايه ها يكسان به ترتيب 11/3و 33/31درصد افزايش مي يابد، كه در مدل سه دهانه اين مقدار به 81/33 درصد افزايش و در مدل پنج دهانه 40/38درصد كاهش تغيير مكان نسبي، نسبت به مدل چهار دهانه مبنا مي گردد.