تاثير آلاينده فلز سنگين بر پارامتر‌هاي مقاومت برشي خاك رسي ماسه‌دار

ويژگي‌هاي مطلوب فيزيكي و رفتاري خاك‌هاي رسي، موجب استفادهي گسترده از آنها در مراكز دفن مهندسي زباله شده است. خاك‌هاي رسي به دليل ساختار خاص كاني خود قادرند با مواد موجود در آلاينده‌ها در اندركنش قرارگرفته و تمام يا قسمتي از مواد خطرناك موجود در شيرابه‌ي نشت يافته در خود را جذب نمايند. مطالعات پيشين نشان دهنده آن است كه تغيير در خصوصيات فيزيكي و شيميايي مايع منفذي در خاك، بسته به نوع كاني‌هاي تشكيل دهنده خاك‌هاي رسي و ساختار خاك، به ميزان محسوسي بر مشخصات مهندسي خاك ازجمله پارامترهاي برشي، ميزان تورم و درصد جذب آب تأثيرگذار است. هدف تحقيق حاضر، مطالعه تأثير حضور آلاينده‌هاي فلز سنگين بر برخي پارامترهاي مقاومتي و ژئوتكنيكي خاك‌هاي رسي ماسه‌دار است. براي اين منظور پس از آماده‌سازي نمونه‌ها، آزمايش‌هاي جذب، برش مستقيم و تعيين حد رواني بر روي نمونه‌هايي كه در معرض آلايندههاي فلز سنگين سرب و روي قرارگرفته بودند، انجام شد. نتايج نشان دهنده‌ي آن است كه در سه نوع خاك موردمطالعه (نمونه‌هاي مخلوط كائولينيتماسه با درصدهاي مختلف ماسه) با افزايش غلظت هر دو آلاينده چسبندگي خاك كاهش يافته است. به گونه‌اي كه با افزايش غلظت هر دو آلاينده‌ي فلز سنگين تا 25سانتيمول بر كيلوگرم خاك، چسبندگي نمونه‌هاي حاوي %90و %60كائولينيت در حضور آلاينده‌ي روي به ترتيب %20و %23و در حضور آلاينده‌ي سرب به ترتيب به ميزان %42 و %51 كاهش يافته است. درحاليكه زاويه اصطكاك داخلي نمونه‌ها تحت تأثير حضور آلاينده‌هاي فلز سنگين نبوده است.