رفتار ستون‎هاي دانه‎اي محصورشده با ژئوسنتتيك در خاك‎ ماسه‎ لاي‎دار تحت آزمايش برش مستقيم

استفاده از ستونهاي دانه‌اي از ديرباز و به جهت مقرون به صرفه بودن و سازگار بودن با محيط زيست، براي بالا بردن مقاومت برشي خاك، كنترل نشست، سرعت بخشيدن به تحكيم، كنترل روانگرايي و افزايش ظرفيت باربريپي‌هارايج بوده است. در اين تحقيق بهسازي خاك ماسه‌اي سست با درصد ريزدانهي لاي صفر تا 30درصد كه با ستون دانه‌اي بهسازي شد، بررسي شد. با انجام 48آزمايش برش مستقيم بزرگ مقياس، عواملي نظير نسبت سطح مقطع ستون دانه‌اي، محصور شدگي ستون، تنش نرمال، اثر گروه ستون دانه‌اي، و دانه بندي مصالح ستون مورد بررسي قرار گرفت. پس از بهسازي با ستون دانه‌اي (SC )، مشخص شد كه در تنش نرمال 10كيلوپاسكال تا 80درصد و در تنش نرمال 30كيلوپاسكال تا 35درصد، به ترتيب مقاومت پسماند و پيك افزايش مي‌يابد. افزايش نسبت سطح مقطع ستون به سطح مقطع كل نمونه  (Arr) افزايش مقاومت برشي را به همراه داشت. با محصور كردن ستون دانه‌اي به وسيله‌ي الياف ژوتكستايل(ESC)، مقاومت نهايي مجموعه بين % 15تا % 40نسبت به ستون دانه‌اي محصور نشده افزايش پيدا كرد. همچنين در يك Arrيكسان و در تنش نرمال 60كيلوپاسكال، گروه ستون دانه‌اي محصور شده بين % 23تا % 40و ستون منفرد محصور شده بين % 15تا % ،25مقاومت پسماند را نسبت به ستون محصورنشده افزايش مي‌دهد. با افزايش بعد دانه‌هاي ستون منفرد محصورشده در تنش نرمال 60كيلوپاسكال، مقاومت برشي نرماليزه شده تا % 36نسبت به ستون منفرد محصور نشده افزايش مي‌يابد. نتايج آزمايش‌ها حاكي از اين است كه با افزايش ريزدانه‌ي خاك، راندمان تاثير حضور ستون دانه‌اي در افزايش مقاومت برشي كمتر مي‌شود.