مطالعه آزمايشگاهي ظرفيت باربري شالوده دايره‌اي واقع بر سطح خاك دانه‌اي مسلح به ژئوگريد

پژوهش حاضر به منظور بررسي اثر مسلح سازي بر ظرفيت باربري شالوده دايرهاي واقع بر خاك دانه‌اي صورت گرفته است. بدين منظور، جمعا 7آزمايش بارگذاري صفحه بزرگ مقياس بر روي صفحه دايرهاي به قطر 300ميليمتر انجام گرفته و جهت آماده سازي نمونه‌ها از سيستم بارش پردهاي متحرك كه توسط 60آزمايش بارش كاليبره گرديده، استفاده شده است. در سيستم آزمايشگاهي طراحي و ساخته شده، جهت اندازه گيري فشار زير شالوده از روش جديدي استفاده شده است. در كليه آزمايش‌هاي بارگذاري روي خاك مسلح به ژئوگريد، فقط از يك لايه مسلح كننده استفاده شده و اثر عمق اين لايه از كف شالوده مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج آزمايش‌ها نشان دادند كه استفاده از ژئوگريد، سبب افزايش ظرفيت باربري شالوده دايرهاي تا حدود 1/56برابر حالت غيرمسلح مي‌گردد. به علاوه، با افزايش عمق لايه ژئوگريد (نسبت u/DF)، شيب نمودار بار نشست (سختي پي) كاهش مي‌يابد. به ازاي مقادير ،u/DF 0/67اثر اين پارامتر (عمق بيبعد) بر ظرفيت باربري شالوده ثابت مي‌گردد كه اين امر بيانگر تغيير مكانيزم عملكرد مسلح كننده و وقوع گسيختگي در توده خاك بالاي لايه ژئوگريد است. همچنين، نتايج نشان مي‌دهد كه با افزايش فاصله از مركز شالوده، مقادير فشار نرمال وارد بر كف شالوده كاهش مي‌يابد.