بررسي رفتار فصل مشترك خاك- ژئوگريد در آزمايش برش مستقيم، با تاكيد بر اندازه ابعاد چشمه‌هاي ژئوگريد و تراكم نسبي

رفتار و مقاومت برشي فصل مشترك خاك دانه‌ايژئوسنتتيك مورد توجه برخي از محققين بوده است. اهميت اين مساله به دليل كاربرد زياد ژئوسنتتيك‌ها در لايه‌هاي خاك به منظورهاي مختلف مي‌باشد. از خانواده بزرگ ژئوسنتتيك‌ها مي‌توان گفت كه ژئوگريد بيشترين كاربرد و سطح استفاده شده را در ميان لايه‌هاي خاك داراست. اين مقاله شرح و نتايج پژوهشي است كه بر روي فصل مشترك خاك دانه‌اي ژئوگريد انجام گرفته است. روش مطالعه آزمايشگاهي با استفاده از دستگاه برش مستقيم بزرگ مقياس براي ژئوگريد با اندازه‌هاي مختلف چشمه، و خاك دانه‌اي با درصد تراكمهاي مختلف مي‌باشد. شاخص ارزيابي نتايج بر مبناي منحني‌هاي رفتاري خاك يعني منحني‌هاي تنشجابجايي و مقاومت پيك مي‌باشد. هدف بررسي تاثير اندازه چشمه ژئوگريد و درصد تراكم نسبي خاك بر روي رفتار و مقاومت برشي مي‌باشد، چرا كه مقدار مقاومت برشي ناشي از سه مولفه مي‌باشد 1 ) :مقاومت ناشي از اصطكاك و قفل و بست دانه‌هاي خاك با يكديگر. 2) مقاومت ناشي از اصطكاك دانه‌هاي خاك با سطح ژئوگريد. و 3 )مقاومت ناشي از برخورد خاك با نوارهاي عرضي ژئوگريد. به منظور ارزيابي راحت تر، پارامتر αبه صورت نسبت تنش برشي حداكثر در سطح مشترك خاكژئوگريد به تنش برشي حداكثر در خاك تعريف شد. نتايج نشان مي‌دهد با افزايش تراكم خاك، كاهش مقاومت در فصل مشترك خاكژئوگريد بيشتر مي‌شود و همچنين با كاهش فواصل نوارهاي عرضي ژئوگريد، مقاومت برشي فصل مشترك خاكژئوگريد بيشتر كاهش خواهد يافت.