بررسي تاثير pH شيرابه بر ميزان فروريزش و پارامترهاي مقاومت برشي خاك هاي رمبنده

خاك‌هاي رمبنده جزء خاك‌هاي مساله‌دار هستند كه تحت تنش يكسان، با افزايش درصد رطوبت ميزان كاهش حجم بسيار زيادي از خود نشان مي‌دهند. هدف از اين پژوهش ارزيابي پتانسيل رمبندگي و پارامترهاي مقاومت برشي اين خاك‌ها در اثر اشباع شدگي ناشي از نفوذ آلاينده‌هايي از قبيل شيرابه‌ها و پساب‌ها و مواد شيميايي به خاك است. خاك مورد استفاده در اين پژوهش خاك لس منطقه كلاله استان گلستان مي‌باشد كه در رده CL قرار مي‌گيرد. از آنجا كه امكان تفكيك اجزاي شيرابه مخصوصا در عمرهاي مختلف و با pH هاي متفاوت وجود نداشت، بنابراين از دو عامل اسيد سولفوريك و سديم هيدروكسيد به عنوان نمايندگان شيرابه و در pH هاي مختلف استفاده شد و آزمايش‌هاي فروريزش و برش مستقيم بر روي نمونه‌هاي خاك و در شرايط اشباع با شيرابه‌ها انجام گرديد. همچنين تاثير درصد آلودگي بر ميران فروريزش خاك بررسي شد. نتايج آزمايش‌هاي فروريزش نشان مي‌دهند كه شيرابه‌هاي با pH پايين و اسيدي باعث افزايش پتانسيل رمبندگي خاك شده و شيرابه‌هاي با pH  بالا و قليايي، رمبندگي كمتري را ايجاد مي‌كنند. نتايج آزمايش‌هاي برش مستقيم نشان مي‌دهند كه با كاهش pH چسبندگي خاك افزايش و زاويه اصطكاك داخلي خاك كاهش مي يابد و با افزايش pH، چسبندگي خاك كاهش و زاويه اصطكاك داخلي خاك افزايش مي يابد.