اولويت‌بندي سهم عوامل توسعه صنعت گردشگري ورزشي در اشتغالزايي از ديدگاه كارشناسان و محققان

هدف از پژوهش حاضر، اولويت بندي سهم عوامل مؤثر بر توسعه صنعت گردشگري ورزشي از ديدگاه كارشناسان و محققان بوده است. روش پژوهش توصيفي پيمايشي و از لحاظ هدف كاربردي مي باشد و به صورت ميداني اجرا شده است. جامعه آماري اين تحقيق شامل محققان و كارشناسان حوزه اشتغال و گردشگري مي باشند. روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي بوده است. حجم تقريبي جامعه آماري محققان 1000 نفر و كارشناسان 1600 نفر در نظر گرفته شد و با استفاده از فرمول Q كوكران تعداد 343 نفر تعيين شد كه افراد به صورت تصادفي طبقه اي به عنوان نمونۀ آماري انتخاب شدند. ابزار اندازه گيري در اين پژوهش پرسش نامه محقق ساخته بوده كه با استفاده از نظر كارشناسان روايي صوري آن تأييد و با تحليل عاملي اكتشافي، عوامل اصلي مشخص و سپس با استفاده از تحليل عاملي تأييدي مورد تأييد قرار گرفتند. ضريب آلفاي كرونباخ نيز 0.90 محاسبه شد. براي تجزيه و تحليل داده ها ازروش هاي آمار استنباطي ناپارامتريك (آزمون فريدمن و يو من ويتني) در سطح معناداري 0.05 و مدل معادلات ساختاري استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه از ديدگاه محققان عامل هاي اسكان و حمل و نقل و از ديدگاه كارشناسان عوامل اقتصاد و رويدادهاي ورزشي نقش مهمتري در ايجاد فرصت هاي شغلي دارند. بنابراين وجود قابليت ها و توانمندي هاي كم نظير ايران در حوزه گردشگري ورزشي از يك سو و وجود درصد بالاي جمعيت جوان و جوياي كار در كشور، مي توان از گردشگري ورزشي به مثابه راهكاري براي اشتغال زايي سود جست.