سنجش كيفيت زندگي و شادي فردي اقشار آموزشي استان مازندران (ورزشكار و غيرورزشكار)

دارا بودن بالاترين كيفيت زندگي در اقشار مختلف مردم، يكي از دغدغه‏هاي هميشگي افراد بوده است كه اين كار تحقيقي نيز با همين هدف يعني سنجش كيفيت زندگي و شادي فردي افرادي كه به نوعي در فرايند آموزش سازمان‏هاي استان مازندران قرار دارند و همچنين مقايسه در بين ورزشكاران و غيرورزشكاران انجام گرديده است. روش تحقيق حاضر از نوع توصيفي بوده كه با پرسش­نامۀ مركب سنجش كيفيت زندگي و شادي فردي در بين نمونۀ 190 نفري از افراد جامعۀ آماري كه شامل اساتيد دانشگاه‏ها، فرهنگيان، دانشجويان و دانش‏آموزان استان مازندران اجرا شده است. تعدادى از اساتيد و كارشناسان صاحب نظر، روايى اين پرسش­نامه را تأييد كردند و پايايى آن را نيز روش آلفاى كرونباخ (91%=α) تأييد نمود. از آزمون‏هاي آماري كلوموگروف اسميرنف، تي تك متغيره و لوين، براي درك يافته‏هاي تحقيق استفاده شده است. نرم افزار استفاده شده براي تجزيه و تحليل داده‏ها، SPSS نسخۀ 15 بوده است. يافته‏ها نشان داد كه بين سطوح كيفيت زندگي (P 0/001 و 13=t)، و شادي فردي (P 0/001 و 12.27=t) در اقشار مختلف تفاوت معناداري وجود دارد. همچنين بين ميانگين كيفيت زندگي در ورزشكاران و غيرورزشكاران (0.253 sig= و1.31= F) اختلاف معناداري وجود داشته ولي در متغير شادي فردي (0.07 sig= و7.56= F) اين تفاوت معنادار نبوده و بين دو گروه ورزشكار و غيرورزشكار در سطح شادي فردي تفاوتي نبوده است. اين نتايج نشان مي‏دهد كه در اقشار آموزشي سطوح كيفيت زندگي با يكديگر متفاوت بوده و به نوعي مي‏توان گفت كه حالات برآوردن كيفيت زندگي و شادي فردي در آن‏ها متغير است. همچنين با توجه به تحقيقات پيشين، تأثير ورزش در تمامي اقشار مشخص گرديد كه قابل توجيه است. اين نتايج به برنامه‏ريزي بهتر مسئولان كمك كرده تا سطوح و فعاليت‏هاي اين دو متغير را در اقشار مختلف آموزشي در نظر گيرند.