مقايسه وضعيت خودبرندسازي و مهارت‌هاي ارتباطي دانشجويان رشته تربيت بدني با ساير رشته‌ها

هدف تحقيق حاضر مقايسه وضعيت خودبرندسازي و مهارت‌هاي ارتباطي دانشجويان رشته تربيت بدني با دانشجويان ساير رشته‌هاي منتخب بود. روش تحقيق از نظر استراتژي توصيفي و از نظر مسير اجرا پيمايشي بود. جامعه آماري تحقيق شامل دانشجويان دانشگاه‌هاي كشور بودند كه براساس تعداد جامعه نامحدود بر اساس جدول مورگان تعداد كفايت 384 نمونه انتخاب شد كه با روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي و به تعداد 390 پرسش­نامه به نسبت مساوي بين دو گروه دانشجويان رشته تربيت بدني و ساير رشته ها توزيع شد و به ترتيب با تعداد 188 و 193 پرسشنامه (مجموع 381 مورد) بازگشت شد. ابزار اندازه‌گيري، شامل پرسش­نامه سنجش وضعيت خودبرندسازي از طريق مهارت‌هاي ارتباطي و پرسش­نامه تعيين موقعيت برند شخصي (قاسمي، 1394) بود كه پس از تأييد روايي و پايايي مجدد مورد استفاده قرار گرفت. نتايج نشان داد كه در مجموع، وضعيت خودبرندسازي و مهارت‌هاي ارتباطي نمونه آماري تحقيق، در حد متوسط است. در زمينه مهارت‌هاي ارتباطي و موقعيت برند شخصي، بين دانشجويان تربيت‌بدني و ساير رشته‌ها اختلاف معني­دار وجود دارد و ميانگين گروه تربيت‌بدني نسبت به ساير رشته‌ها كمتر است. همچنين ميانگين مهارت‌هاي ارتباطي و خودبرندسازي دانشجويان تربيت‌بدني، هر دو پائين‌تر از متوسط است.