ارزيابي رفتار لرزه اي پل هاي بتني عرشه پيوسته با بيه هاي مختلف با استفاده از منحني شكنندگي

پل ها از جمله اركان اصلي خطوط حمل و نقل شهري و بين شهري مي باشند. بنابراين بايد طوري طراحي شوند كه بعد از وقوع زلزله قابل استفاده بوده و منجر به قطع ارتباط سيستم حمل و نقل عمومي نشوند. خسارت وارد بر پل ها در زلزله هاي اخير اهميت ارزيابي لرزه اي پل و  تعيين سطوح خرابي آن ها تحت بارهاي لرزه اي را آشكار نمود. از جمله عواملي كه آسيب پذيري پل ها در برابر زلزله را افزايش مي دهد، زاويه بيه پل مي باشد. پل هاي داراي بيه معمولا در تقاطع بزرگراه ها و يا جاده هايي كه به دليل شرايط جغرافيايي امكان ساخت پل هاي معمولي وجود ندارد، ساخته مي شوند. هدف اين مقاله ارزيابي لرزه اي پل هاي بتني عرشه پيوسته داراي زاويه بيه با استفاده از معيار خرابي و  تعيين احتمال خرابي پايه هاي پل به كمك منحني هاي شكنندگي مي باشد. بدين منظور سه نوع پل بتني عرشه پيوسته دو، سه و چهار دهانه با زاويه هاي بيه صفر،  10، 20 و 30 درجه در نرم افزار اجزاي محدود مدلسازي مي شوند. سپس پاسخ لرزه اي هريك از پل ها تحت 10 ركورد زلزله با انجام تحليل ديناميكي غيرخطي فزاينده (IDA) به دست مي آيد. به منظور تعيين احتمال خرابي پل ها از معيار خرابي ارائه شده توسط مكي و استوجانويچ استفاده شده و حدود خرابي پايه هاي پل ها در چهار حالت خرابي كم، متوسط، زياد و كامل  تعيين مي گردد. سپس منحني شكنندگي پل ها در هر يك از حالت هاي خرابي، به دست آمده و احتمال خرابي پايه ها در بيه هاي مختلف و دهانه هاي مختلف مقايسه مي گردد. نتايج حاصل نشان مي دهد كه افزايش بيه موجب افزايش احتمال خرابي پل به ويژه در حالت هاي خرابي زياد و كامل مي گردد.