نقش شكل گيري پليس ويژه اطفال و نوجوانان در پيشگيري از جرم

بررسي تأثير شكل گيري پليس ويژه اطفال و نوجوانان در پيشگيري از جرم در نظام دادرسي نوجوانان، اشخاص حقوقي متعددي از قبيل پليس، مقامات قضايي، مشاوران و مددكاران اجتماعي، وكلا و مشاوران حقوقي، خانواد ه، بهزيستي، كانون اصلاح و تربيت و ... نقش ايفا مي كنند. در اين ميان پليس بيشترين تماس را با كودكان و نوجوانان دارد. در اين مقاله تلاش شده به منظور دستيابي به زواياي پنهان نقش پليس در دادرسي كودكان و نوجوانان گام برداشته شود. به نوعي كه تبيين نقش شكل گيري پليس ويژه اطفال و نوجوانان در پيشگيري از جرم به عنوان عالي ترين هدف مقاله مورد نظر مي باشد. پليس در برخورد با بزهكاري اطفال و نوجوانان دو وظيفه عمده پيشگيري و مقابله را بر عهده دارد. وجود يك طفل بزهكار تا حد بسيار زيادي مؤيد بي توجهي جامعه نسبت به اوست و به اين لحاظ توجه ويژه و مضاعف جامعه به خصوص دولت ها در پيشگيري از بزهكاري اطفال از اهميت ويژه اي برخوردار است. در اينكه جرم اطفال و نوجوانان متفاوت از اعمال مجرمانه بزرگسالان است و اقدامات و تمهيدات اساسي در اين زمينه بايد صورت بپذيرد تا برخورد مناسبي با پديده بزهكاري اطفال و نوجوانان داشته باشيم، شكي وجود ندارد. نوع تحقيق توصيفي و تحليلي است. نتايج به دست آمده از اين تحقيق نشان مي دهد: رفتار پليس ايران با كودكان و نوجوانان عمدتاً از اصول و استاندارد بين المللي تبعيت نكرده و همچنين در رويكردهاي قانوني و رويه عملي، پليس فاقد يك سياست جنايي افتراقي است و در مواجهه با كودكان و نوجوانان از سياست جنايي بزرگسالان استفاده مي كند؛ بنابراين لازم است پليس با تدوين سياست جنايي افتراقي و مبتني بر مداخله حمايتي و نه قهرآميز و كيفري، تلاش نمايد تا با رعايت اصول و استانداردهاي بين المللي و ملي مطرح در اين مقاله، فرآيند مداخله در دادرسي كودكان و نوجوانان را ارتقاء بخشد.