نقش «آموزش بازي محور» در آموزش طراحي معماري (نمونه موردي: طرح معماري يك كارشناسي )

تحقيقات گسترده درباره آموزش معماري، نشان از اهميت اين موضوع دارد. رويكرد اصلي در بيشتر تحقيقات اخير، آموزش يادگيرنده محور  است و بيشتر پژوهشگران بر تعامل و مشاركت استاد و دانشجو تاكيد كرده اند. هدف اصلي اين پژوهش ها ارتقاي انگيزش و يادگيري دانشجويان معماري است. از سويي در دنياي امروز، آموزش از طريق بازي هاي رايانه اي مورد توجه قرار گرفته است. در همين راستا، هدف از پژوهش حاضر، بررسي تاثير آموزش از طريق بازي و نه فقط بازي هاي رايانه اي در ارتقاي يادگيري، مشاركت و احساس دانشجويان در مورد فايده درس است. در اين پژوهش از روش تحقيق تجربي (عملي)  استفاده شده است. جامعه آماري، دانشجويان معماري طرح يك كارشناسي و تعداد نمونه 51 نفر بودند كه به سه گروه تقسيم شدند. در گروه آزمون، آموزش طراحي همراه با بازي صورت گرفت. گروه دوم (گروه كنترل 1) به شيوه  كركسيون جمعي و گروه سوم (گروه كنترل 2) از طريق كركسيون هاي فردي اداره شد. در ابتدا و انتهاي نيمسال در هر سه گروه، آزمون استاندارد MBISS  برگزار شد. پس از سنجش توزيع فراواني پاسخ ها در سه گروه و تجزيه تحليل آنها، نتايج تحقيق نشان داد كه آموزش توام با بازي هاي نمايشي، گفتاري، نوشتاري و ترسيمي مي تواند در ارتقاي انگيزش، يادگيري، ميزان مشاركت و احساس مثبت دانشجو در مورد درس، موثر باشد.