كاربرد هوش عاطفي در فرايند آموزش طراحي معماري، جستاري در الزامات رشته معماري از حيث مهارت‌هاي عاطفي

بسياري از روانشناسان شناخت‌گرا بر يكپارچه‌سازي وجوه شناختي و عاطفي آدمي تأكيد مي‌كنند. از ميان نظريات مطرح‌شده در اين راستا به‌ويژه در عرصه آموزش و يادگيري، نظريه معطوف به مفهوم هوش عاطفي شايان توجه است. اين مفهوم تفاوت‌هاي افراد را در درك، پردازش و استفاده از اطلاعات عاطفي در فرايند شناخت و تفكر تبيين مي‌كند. بررسي‌ها نشان مي‌دهند كه اين تفاوت‌ها پيش‌بيني كننده‌اي قوي از موفقيت افراد در تحصيل، حرفه و حتي زندگي آن‌ها به شمار مي‌رود. اين پژوهش با رويكردي توصيفيتحليلي و با روش استدلال منطقي، با هدف درك نقش هوش عاطفي در اثربخشي آموزش معماري و به‌طور خاص آموزش طراحي معماري در كارگاه طراحي انجام‌شده است. در اين راستا نقش هوش عاطفي شاگردان و اساتيد معماري در مسائل مربوط به يادگيري ازجمله سازگاري، مشاركت و انگيزش و نيز در تفكر طراحي شاگردان معماري موردبررسي قرارگرفته است. نتايج نشان مي‌دهد سطح هوش عاطفي شاگردان و حتي اساتيد معماري مي‌تواند به‌عنوان عاملي تعيين‌كننده در موفقيت شاگردان معماري به‌حساب آيد. از سوي ديگر، ازآنجاكه پژوهش‌ها از قابليت ارتقاء هوش عاطفي خبر مي‌دهند؛ مي‌توان سازوكارهايي را براي ارتقاء هوش عاطفي شاگردان معماري پيشنهاد كرد تا به‌عنوان راهكاري مؤثر براي يكپارچه‌سازي وجوه شناختي و عاطفي در برنامه كارگاه‌هاي طراحي معماري گنجانده شود.