مرور و بررسي پژوهش هاي حوزه بازي وارسازي در آموزش الكترونيكي

باوجود ظهور و پيشرفت فناوريهاي نوين و به دنبال آن تغيير روش زندگي در دهه‌هاي اخير، سيستم‌هاي آموزش همان روش آموزش سنتي خود را حفظ كرده و خود را مطابق با ويژگيهاي نسل ديجيتال تغيير نداده‌اند. اين در حالي است كه ويژگيهاي اهالي ديجيتال بر روش‌هاي ياددهييادگيري آنها نيز مؤثر بوده است. يكي از جديدترين تحولات رخ‌داده در حيطه فناوريهاي نوين، بازي‌واركردن محيط هاي آموزشي است. اين پژوهش با هدف مرور مقاله‌هاي قلمرو «بازيوارسازي در يادگيري الكترونيكي»، ارائه طرحي كلي از موضوعهاي مورد پژوهش بررسي اثربخشي آن در آموزش انجام شده است. بعد از جستجو در پايگاههاي اطلاعاتي معتبر باواژگان كليدي مرتبط و براساس معيارهاي ورودي، 60 مقاله مناسب بررسي دراين مطالعه انتخاب شد.درادامه مقاله هاي منتخب به لحاظ جامعه پژوهش، تعداد عناصر بازي مورداستفاده، عناصر بازي مورداستفاده، دوره هاي آموزشي بازي‌وارشده و موضوع مقالات تحليل شد. اثربخشي بازي‌وارسازي بر مشاركت، يادگيري، انگيزه، اضطراب، ارزيابي همتايان، همكاري متقابل، بهينه‌سازي وبسايت آموزشي، كاهش هزينه و باركاري اساتيد از جمله حوزه‌هاي موضوعي اين مقالات بود. زبانهاي برنامه‌نويسي و زبان انگليسي از جمله بيشترين دورههاي آموزشي بازيوار شده بود. عنصر بازي امتياز، تابلو امتياز، نشان، سطوح، چالش و بازخورد بيشتر از ساير عناصر مورد استفاده قرار گرفته بودند. نتايج حاكي از اثربخشي محيط‌هاي آموزشي بازي‌وارشده بر افزايش يادگيري، مشاركت و انگيزه فراگيران است.