مقايسه روش هاي تدريس دستوري و دوسويه بر عملكرد و يادگيري شوت ثابت بسكتبال با تكيه بر مدل جنتايل

روش هاي تدريس متفاوتي براي فراگيران مورد استفاده قرار مي گيرد، اما توافق نظري در اين خصوص كه كدام روش بهره وري بيشتري دارد، صورت نگرفته است. لذا هدف از مطالعه حاضر مقايسه اثر روش هاي تدريس دستوري و دوسويه بر عملكرد و يادگيري شوت ثابت بسكتبال با تكيه بر مدل جنتايل مي باشد. پژوهش حاضر از نوع نيمه تجربي بود كه به صورت پيش آزمون و پس آزمون انجام شد. شركت كنندگان شامل 43 دختر نوجوان داوطلب بودند كه به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. افراد به صورت تصادفي به سه گروه روش تدريس دستوري، دوسويه و كنترل تقسيم شدند. شركت كنندگان تكليف پرتاب آزاد بسكتبال را مطابق با مدل جنتايل تمرين كردند و عملكرد آنها طي چهار مرحله پيش آزمون، يادداري فوري و يادداري هاي با تاخير اندازه گيري شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش تحليل واريانس مركب با اندازه هاي تكراري و آزمون تعقيبي بونفروني استفاده گرديد. هردو روش دستوري و دو سويه بر عملكرد شركت كنندگان تاثير معني داري داشت (0.05≥P)، اما تفاوت معنا داري بين دو شيوه دستوري و دوسويه ديده نشد(0.05 ≤ P). نتايج كلي تحقيق بيانگر اين است كه در فرايند يادگيري اين مهارت، هر دو روش توانست اثرات مثبتي بر آموزش مهارت داشته باشند و موجب پيشرفت مهارت گردد.