توسعه مدل ساختاري فرايندهاي خلق دانش ملي با استفاده از تركيب روش‌هاي دلفي و مدلسازي ساختاري تفسيري

امروزه كشورها براي توسعه و پيشرفت دانش نيازمند مديريت منابع دانشي و به طور مشخص خلق دانش و نواوري در حوزه ملي هستند. ادبيات زيادي در حوزه خلق دانش سازماني وجود دارد و مدلهاي مختلفي بدين منظور توسعه داده شده است؛ اما موضوع خلق دانش تاكنون در سطح سازمان و در مواردي فراسازماني و در بين زيرمجموعه هاي داخلي يك سازمان اتفاق افتاده است و در حوزه خلق دانش در سطح ملي فعاليتهاي اندكي صورت پذيرفته است. آنچه به عنوان نوآوري اين مقاله ميتوان به آن اشاره كرد اين موضوع است كه خلق دانش در سطح ملي با چه فرايندهايي تعريف ميشود. بدين منظور پس از مرور ادبيات و تحليل شكاف مطالعاتي، با استفاده از روش دلفي و نظرسنجي از خبرگان به شناسايي فرايندهاي ممكن در خلق دانش ملي پرداخته شده است. پنل خبرگان شامل 7 تن از اساتيد و متخصصان حوزه مديريت دانش است كه به صورت نظري و تجربي با اين مفهوم آشنا هستند. نتايج حاصل از تكنيك دلفي نشان ميدهد كه فرايندهاي اجتماعيسازي، بيرونيسازي، تركيب، فرهنگسازي، كاربرد و درونيسازي را ميتوان بعنوان فرايندهاي خلق دانش در سطح ملي نام برد. با استفاده از مدلسازي ساختاري تفسيري مشخص شد كه فرايندهاي اجتماعيسازي، بيروني سازي و دروني سازي در سطح 1 ،فرايندهاي فرهنگسازي و تركيب در سطح دوم و فرايند كاربرد در سطح سوم مدل قرار دارند.