واكاوي برنامه درسي كارشناسي ارشد پيوسته و كارشناسي ارشد ناپيوسته معماري و مقايسه ميزان انطباق آنها بر مولفه هاي آموزش معماري

معماري رشته اي تلفيقي از مباحث علوم انساني،هنر و علوم‌فني مي باشد.به همين علت تحقق معماري،نيازمند برخورداري از مجموعه اي از معرفت‌ها و دانش‌هاي گوناگون است. از سال 1939،آموزش آكادميك معماري در دو مقطع كارداني و كارشناسي ارشدپيوسته،جهت تربيت نقشه‌كش و معمار تعريف و جايگزين شيوه سنتي گرديد و در سال 1998دوره كارشناسي پايه ريزي شد.مسئله پژوهشي حاضر،بررسي و مقايسه ميزان انطباق برنامه درسي رشته معماري به شيوه كارشناسي ارشدپيوسته با شيوه ناپيوسته،بر مبناي بنيان‌هاي آموزش معماري مي باشد.اين پژوهش كاربردي،از نظر ماهيت در شمار تحقيقات توصيفي تحليلي و درطيف مطالعات ارزشيابي قرار مي گيرد.به لحاظ نحوه جمع آوري داده،روش آميخته تشريحي استفاده شده است.ابتدا محتواي آموزش و آنچه يك دانشجوي معماري بايد بياموزد،بحث و ارائه گرديد.سپس در مورد بنيان هاي آموزش،تفسيرها و نظرات صاحبنظران با پرسشنامه در مقياس5 گزينه اي ليكرت،اخذ گرديد.بر اساس يافته ها،محتواي آموزش معماري در سه بنيان دانش،توانش و بينش نمود مي يابد. در دوره كارشناسي ارشد پيوسته،67واحددرسي(1663ساعت)در حوزه دانش و88واحد(3426ساعت)در حوزه توانش قرار مي گيرد.در مجموع دوره ناپيوسته،در حوزه دانش،65واحد(1204ساعت)و85واحد(2690ساعت)در حوزه توانش وجود دارد.از ديدگاه اساتيد،كارفرمايان و دانش آموختگان،در هرسه حيطه دانش وخصوصا توانش و بينش، دوره كارشناسي ارشد پيوسته دوره كاملا موفق تري است و اين دوره،در اكثر زمينه ها بر دوره كارشناسي ارشد ناپيوسته ارجحيت دارد.