رويكردي نوين در شناسايي و تحليل امواج سرمايي مطالعه موردي: شمال شرق ايران

پديده تغيير اقليم يكي از مهم‌ترين مسائلي است كه جوامع بشري با آن روبرو هستند. افزايش فراواني و شدت رخداد رويدادهاي فرين اقليمي هم چون دماهاي فرين و بارش هاي شدي از جمله اثرات تغييرات اقليمي به شمار ميروند. تحقيق پيش رو با رويكردي نوين به شناسايي، بررسي و تحليل سينوپتيك امواج سرمايي با دماي 15 درجه سانتي گراد و سردتر در شمال شرق ايران مي پردازد. اين پژوهش با استفاده از داده هاي قرن بيستم سازمان ناسا، در بازه زماني 142 ساله (2012 – 1871 ميلادي) به انجام رسيده است. ابتدا امواج رخ داده در طول بازه زماني مورد مطالعه شناسايي، بررسي و نهايتاً سردترين روز موجِ شناسايي شده از ماه هاي رخ داده انتخاب و مورد تحليل سينوپتيك قرار گرفت. نتايج حاصل شده از تحليل هاي سينوپتيك روزهاي انتخابي حاكي از تسلط سيستم پرفشار در سطح زمين و رخداد بلوكينگ و به دنبال آن ناوه و پشته در سطوح فوقاني جو دارد. در اكثر روزهاي مورد مطالعه، سيستم پرفشار ادغامي (پرفشار سيبري – پرفشار مهاجر غربي) در سطح زمين جريان داشته كه بر شدت سرماي سطح زمين به شدت افزوده است. جريان نصف النهاري شكل گرفته توسط بلوكينگ هاي رخ داده منجر به وزش هواي بسيار سرد عرض هاي شمالي به شمال شرق ايران شده و از طرفي ديگر بر مدت زمان استقرار اين امواج سرد افزوده است