آسيب‌هاي تربيت ديني و ارائه راهكارهاي مناسب از ديدگاه صاحبنظران با رويكرد برنامه‌ريزي درسي

اين پژوهش با هدف شناخت آسيب‌هاي تربيت ديني به منظور ارائه راهكارهاي مناسب از ديدگاه صاحبنظران با محوريت برنامه‌ريزي درسي انجام شده است. پژوهش از نوع كيفي و روش گردآوري داده‌ها ميداني، از نوع كتابخانه اي و مصاحبه بود. در مرحله اول، آسيب هاي تربيت ديني در سه محور فرهنگي، آموزشي و مذهبي ـ ايدئولوژيكي از متون اسلامي استخراج، و با روش تحليل محتواي اسنادي تحليل شد. سپس با استفاده از مصاحبه، راهكارهاي برونرفت از مسائل تربيت ديني از ديدگاه متخصصان مورد بررسي قرار گرفت. جامعه آماري، صاحبنظران حوزه تربيت ديني در آموزش و پرورش و آموزش عالي بود كه با روش نمونه گيري هدفمند با ده نفر از آنان مصاحبه به عمل آمد. مصاحبه‌ها به صورت نيمه ساختار يافته تدوين شد و روايي محتوايي آن مورد تأييد چند صاحبنظر قرار گفت. نتايج حاكي است كه برخوردهاي تعصب آميز و قشري گونه، كج فهمي ها، بدفهمي هاي ديني از سوي افراد و هم‌چنين ناكارامدي نظامهاي تربيت ديني مهمترين آسيب ها بود. راهكارهاي اين نوشتار نيز نشان داد كه ترويج رويكرد عقل ورزي، دوري جستن از تعصبات و تمايلات فردي و جمعي، لزوم رعايت تفاوتهاي فردي و استفاده از روشهاي آموزشي مسئله ـ محور در برنامه ريزيهاي درسي تربيت ديني، مي تواند زمينه برونرفت از آسيب‌ها را فراهم سازد.