مفهوم شناسي محروميت در قرآن كريم و نقش آن در رشد و تربيت انسان

از آنجا كه قرآن كريم بهترين پناه است در اين پژوهش، فلسفه وجودي محروميت و تأثير آن در رشد و تربيت انسان از ديدگاه اين كتاب آسماني بررسي مي‌شود؛ بدين منظور ابتدا با استفاده از روش تحليل محتوا آيات مرتبط با محروميت به عنوان واحدهاي تحليل مشخص مي‌شود؛ سپس واحدهاي تحليل در سه مقوله اصلي و نه مقوله فرعي مورد بحث قرار مي‌گيرد و در نهايت تأثير محروميت در رشد و تربيت انسان بيان مي‌شود. نتيجه پژوهش نشان مي‌دهد از ديدگاه قرآن كريم، يگانه مسير بالفعل كردن استعدادهاي بالقوه آدمي تلاشي آميخته با رنج و سختي است كه لزوما بر بستري از محروميت شكل مي‌گيرد. چنين تلاشي هويت انسان را شكل مي‌دهد و چگونگي شخصيت او را مشخص مي‌كند. همان گونه كه ورزيدگي تن تنها در نتيجه ورزش و سختي دادن به جسم به دست مي‌آيد، رشد معنوي و تربيت انسان هم لزوما در رويارويي با سختي‌ها پديد مي‌آيد.