معرفي نسخه خطي رساله نُصح الاستغاثه من ملاعين ثلاثه شيخ محمدباقر بيرجندي

دريايي از فرهنگ پرمايه اسلام و ايران در نسخه هاي خطي موج مي زند. نسخه هاي خطي در حقيقت كارنامه دانشمندان بزرگ و نوابغ دهر، سند و هويت ما است. شيخ محمدباقر بيرجندي يكي از علماي بزرگ شيعي قرن 14 هجري قمري، صاحب آثار و تأليفات متعددي در حوزه هاي مختلف ديني مي باشد كه هر يك از آثار او به نوعي سبب گسترش فرهنگ و معارف اسلامي، بويژه تشيع مي گردد. بعضي از آثار اين عالم بزرگ چاپ شده و بعضي ديگر به صورت نسخه خطي در كتابخانه ها و مراكز اسنادي موجود است. نسخه هاي خطي متعددي از اين عالم در مراكز اسنادي ايران وجود دارد كه يكي از نسخه هاي خطي اين عالم برجسته، رساله نُصح الاستغاثه من ملاعين ثلاثه است. هدف اين مقاله تحليل محتوايي مضامين مندرج در اين نسخه خطي است. با توجه به اهميت اجتماعي، فرهنگي و سياسي رساله فوق، نوشتار حاضر تلاش دارد تا ضمن معرفي اين نسخه خطي، انديشه هاي شيخ محمدباقر بيرجندي را مورد تحليل و ارزيابي قرار دهد. روش اين پژوهش توصيفي تحليلي است. دستاوردهاي اين پژوهش نشان مي دهد كه مؤلف با استناد به آيات قرآن كريم و احاديث اهل بيت عصمت و طهارت (ع) و فتاوي علماي متقدم اعم از شيعه و سني، به صورت استدلالي حرمت ملاعين ثلاثه (ترياك و افيون، ريش تراشيدن و شراب) را اثبات كرده است و همراه با اثبات حرمت ملاعين فوق به رد صوفيه و عقايد و انديشه هاي آنان پرداخته و حكم بر كفر و الحاد اين گروه داده است. انديشه هاي او در اثبات حرمت افيون تحت تأثير رساله دخانيه عزالدين شيرازي و اوضاع اجتماعي و فرهنگي روزگارش قرار گرفته است.