ملك الشعراء بهار در آيينه ي اندوهيادها

خراسان بزرگ، مهد علم و ادب ايران، مشاهير برجسته اي را در خود پرورش داده كه عالم دانش و ادب را با آثار سترگ خود دگرگون كرده و تحولي چشمگير در عرصه ي شعر و نثر به وجود آورده اند. از ميان اين مشاهير گران سنگ، شاعر شهير معاصر، محمدتقي بهار، به دليل احاطه ي همه جانبه بر ابعاد مختلف علمي و ادبي، بسياري از محققان معاصر را به اظهار نظر درباره ي خود و نقد و تحليل آثار و اشعارش واداشته است. درباره ي بهار سخن بسيار گفته شده است، اما در اين مجال هدف آن است كه از خلال اندوهيادهاي سروده شده براي او، به چگونگي رابطه اش با شاعران معاصراعم از دوستي ها، همكاري ها و رقابت ها و نظر آنها درباره ي او، شخصيت و فضاي فكري اش، ويژگي هاي آثار و بويژه اشعار او پي برده شود. براي دستيابي به اين مهم، پس از جمع آوري اشعار سروده شده در سوگ بهار، اين اشعار از جنبه هاي مختلف بررسي گرديد و اين نتيجه حاصل شد كه انجمن هاي ادبي و كانون ها، نقش مهم و مؤثري در شكل گيري روابط شاعران معاصر با بهار داشته است كه همكار و يا هم فكر بودن آنها با يكديگر نيز در اين زمينه قابل توجه است. بايد گفت كه همگان به فضل و برتري بهار در زمينه هاي مختلف اقرار كرده و مقام استادي او را پذيرفته اند. هم چنين، بررسي اين اشعار، خصوصيات اخلاقي، فضاي فكري و ويژگي هاي اشعار او را پيش روي خوانندگان و محققان قرار مي دهد.