وضعيت اعتياد به اينترنت و نقش پيش بيني كننده آن در سلامت اجتماعي دانشجويان (مورد مطالعه: دانشگاه بيرجند)

استفاده از فناوري هاي نوين از جمله اينترنت را بايد هم فرصت و نيز تهديد تلقي نمود. صرف نظر از فرصت هاي فراهم شده، اين ابزار ارتباطي مي تواند كاركردي سالم و يا اين كه سلامت رواني و جسماني كاربران از جمله دانشجويان را با تهديد روبه رو سازد. هدف پژوهش حاضر، بررسي وضعيت اعتياد به اينترنت و نقش پيش بيني كننده آن در سلامت اجتماعي در دانشجويان دانشگاه بيرجند است. روش پژوهش توصيفي پيمايشي است. جامعه آماري شامل كليه دانشجويان دانشگاه بيرجند مشغول به تحصيل در سال تحصيلي 95-96  است كه از ميان آنها با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي، تعداد 300 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ابزار پژوهش، دو پرسشنامه استاندارد اعتياد به اينترنت يانگ IAT (1996) و پرسشنامه سلامت اجتماعي كييز (1998) مي باشد. تجزيه و تحليل داده ها به وسيله آزمون آماري تي تك نمونه اي، واريانس يك طرفه، همبستگي، تي مستقل و رگرسيون در سطح معنادار  P= 0/05 بررسي شدند. نتايج به دست آمده نشان داد كه بين اعتياد به اينترنت و سلامت اجتماعي دانشجويان رابطه معنادار منفي وجود دارد و از زيرمقياس هاي سلامت اجتماعي، زيرمقياس هاي پذيرش اجتماعي، يكپارچگي اجتماعي و انطباق اجتماعي با استفاده از اينترنت، رابطه معناداري در جهت معكوس نشان دادند. هم چنين بين اعتياد به اينترنت و سلامت اجتماعي دختران و پسران، تفاوت معناداري وجود دارد. با توجه به نتايج مي توان گفت اعتياد به اينترنت، قادر به پيش بيني سلامت اجتماعي دانشجويان مي باشد. هم چنين مي توان گفت پديده اعتياد به اينترنت يك معضل براي سلامتي است كه گريبان گير افراد جامعه شده است، لذا مسؤولين دانشگاه بايد در امر سلامت دانشجويان مخصوصاً سلامت اجتماعي آنان تلاش كرده و در زمينه  فرهنگ سازي مناسب و آموزش صحيح استفاده از اينترنت و شبكه ها برنامه ريزي كنند.