رابطه سرمايه اجتماعي، فرهنگي و رسانه ها با ميزان گرايش مردم به مصرف مواد غذايي محلي

مصرف محلي يا گرايش به مصرف محصولات توليدي خارج از روال متعارف توليد انبوه، باوجود وفوري و دسترسي راحت به كالاهاي صنعتي، يك پديده جديد درحوزه ي مطالعات مصرف مي باشد. اين پديده مي تواند دلايل متعدد اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي، جمعيتي، مديريتي و غيره داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسي رابطه ي اين پديده با سرمايه هاي اجتماعي و فرهنگي است. اين پژوهش از نوع كاربردي است. روش گردآوري اطلاعات به صورت پيمايشي و ابزار گردآوري داده ها پرسش نامه اي است. جامعه ي آماري اين تحقيق خانواده هاي شهر سبزوار در سال 1397 و نمونه ي آماري از طريق فرمول كوكران، 383 نفر برآورد گرديد. شيوه ي نمونه گيري به صورت خوشه اي چندمرحله اي بوده است. يافته ها نشان داد كه بين متغير رسانه هاي گروهي و متغير وابسته پژوهش، رابطه معني داري وجود ندارد، اما بين متغيرهاي سرمايه فرهنگي و سطح سواد با گرايش مردم به مصرف مواد غذايي محلي، رابطه مستقيم و معني داري وجود دارد. سرمايه ي اجتماعي نيز رابطه ي معكوس و معني داري با گرايش مردم به مصرف مواد غذايي محلي دارد. آزمون هاي چند متغيره نشان داد كه با كنترل و حضور تمام متغيرهاي تبيين كننده، اعتماد شخصي، تعميم يافته و اعتماد سازماني، بيشترين رابطه را با متغير وابسته دارند. در ميان اين سه بُعد نيز به ترتيب اعتماد تعميم يافته و اعتماد سازماني به صورت معكوس، بيشترين تأثير را بر متغير وابسته داشته اند.