توسعه و بومي سازي مدل پذيرش فناوري (TAM) در شركت‌هاي كوچك و متوسط

امروزه فناوري و نوآوري‌هاي مربوط به آن به يكي از مهمترين عناصر محيط راهبردي سازمان‌ها تبديل شده‌است. از اينرو پذيرش فناوري از سوي كاربران از مهمترين عوامل موفقيت يك نوآوري است. اين پژوهش با هدف ارائه الگوي بومي پذيرش فناوري در شركت‌هاي كوچك و متوسط انجام شده است. جهت پيشبرد پژوهش و دستيابي به نتايج كاربردي سه سوال اساسي مطرح گرديد بدين ترتيب كه علاوه بر ارائه الگوي بومي پذيرش فناوري، عوامل موثر بر آن شناسايي و سپس رتبه‌بندي گرديدند. جامعه آماري اين پژوهش شامل مديران شركت‌هاي كوچك و متوسط مي‌باشد. نتايج حاصل حاكي از آن است كه هفت عامل سازگاري فردي، سازگاري سازماني، سودمندي درك شده، سهولت درك شده، نگرش به استفاده، قصد و نيت استفاده و رفتار استفاده از فناوري بر پذيرش فناوري تاثير گذارند. همچنين پس از مقايسه نتايج بدست آمده از هر دو روش رتبه‌بندي آزمون فريدمن و روش AHP نتايج يكساني بدست آمد بدين صورت كه دو عامل نگرش به استفاده، و قصد و نيت استفاده بيشترين تاثير را در پذيرش فناوري داشته‌اند. در پايان و پس از حصول مدل بومي و برازش شده پژوهش، پيشنهادات كاربردي به مديران شركت‌هاي كوچك و متوسط ارائه گرديده است.