بررسي ويژگي‌هاي شخصيتي اراذل و اوباش و رابطۀ آن با گرايش به خشونت

مجرمان به ويژه اراذل و اوباش از نظر شخصيتي داراي تيپ‌هاي مختلفي هستند كه سنخ شناسي آن‌ها و بررسي رابطۀ بين اين سنخ‌هاي شخصيتي و گرايش به جرم به عنوان مسئله اساسي اين پژوهش مطرح مي‌شود. در اين رابطه، پژوهش حاضر با هدف بررسي ويژگي‌هاي شخصيتي اراذل و اوباش و رابطۀ آن با گرايش به خشونت انجام گرفته است. مطالعۀ حاضر به لحاظ هدف در شمار مطالعات كاربردي و از نظر روش اجرا، از نوع توصيفي پيمايشي است. جامعۀ آماري، اراذل و اوباش منطقۀ 16 تهران به تعداد 280 نفر و نمونۀ آماري، 80 نفر كه با روش تصادفي طبقه‌اي انتخاب شده است. جمع‌آوري اطلاعات از طريق پرسش‌نامۀ تحليل شخصيت صورت گرفت و تجزيه و تحليل داده با روش‌هاي آمار توصيفي و استنباطي مانند تحليل رگرسيون انجام شد. يافته‌ها نشان داد ويژگي‌هاي فردي از جمله سابقه‌دار بودن، سن و وضعيت تأهل در نوع جرائم ارتكابي از سوي اراذل و اوباش به علت داشتن سطح معناداري كمتر از 0.05 درصد تأثيرگذار است، لذا مي‌توان گفت بين ويژگي‌هاي فردي اراذل و اوباش و نوع جرائم ارتكابي رابطۀ معنا‌داري وجود دارد. ويژگي‌هاي شخصيتي اراذل و اوباش با گرايش به خشونت داراي رابطه بوده و افرادي با تيپ شخصيتي آرام و خونسرد و تيپ شخصيتي پرخاشگر داراي بيش‌ترين گرايش به خشونت در بين اراذل و اوباش هستند.