بررسي رابطۀ مشاركت‌هاي مردمي و پيشگيري از سرقت خودرو

سرقت خودرو از جرائم شايع جوامع امروزي است كه علاوه بر نقض حريم عمومي جامعه، همواره امنيت اجتماعي و اقتصادي شهروندان را تهديد مي‌كند. بنابراين، شناخت رابطۀ مشاركت‌هاي مردمي در پيشگيري از آن براي متوليان امر ضرورت پيدا مي‌كند. هدف پژوهش حاضر، پاسخ به اين پرسش است كه چه رابطه‌اي بين مشاركت‌هاي مردمي و پيشگيري از سرقت خودرو وجود دارد. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي است كه به روش پيمايشي انجام گرفته و جامعۀ آماري آن تعداد 384 نفر در دو گروه «فرماندهان و مديران انتظامي» و «شهروندان» تهران بزرگ است كه 193 نفر با استفاده از فرمول كوكران به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسش‌نامۀ محقق ساخته است كه روايي و پايايي آن سنجيده شد و از آزمون كاي‌‌اسكوئر جهت مقايسۀ فراواني مشاهده شده با فراواني مورد انتظار بهره گرفته شد. يافته‌هاي حاصل از آزمون خي دو نشان مي‌دهد كه در تمامي سؤال‌هاي مربوط به فرضيه‌ها، سطح احتمال خطاپذيري كمتر از مقدار 0.05 به دست آمده است، لذا با توجه به رابطۀ معنادار بين فراواني‌هاي مشاهده شده با فراواني‌هاي مورد انتظار، فرضيه‌هاي پژوهش تأييد مي‌شوند و مي‌توان گفت كه بين مشاركت‌هاي مردمي و پيشگيري از سرقت خودرو رابطۀ مستقيم و معنا‌داري وجود دارد؛ بدين معنا كه با افزايش مشاركت‌هاي مردمي، پيشگيري از سرقت خودرو ارتقاء خواهد يافت و با كاهش اين مشاركت، پيشگيري از سرقت خودرو نيز كاهش مي‌يابد.